Heinz Hopf – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Tytuł naukowy | profesor matematyki |
Heinz Hopf (ur. 19 listopada 1894 w Grabiszynie, zm. 3 czerwca 1971 w Zollikon) – szwajcarski matematyk niemieckiego pochodzenia, zajmujący się topologią algebraiczną.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 19 listopada 1894 w Grabiszynie pod Wrocławiem[1][2]. Był synem Wilhelma Hopfa i Elisabeth z domu Kirchner[3]. W 1904 rozpoczął naukę w szkole średniej König-Wilhelm-Gymnasium we Wrocławiu[3]. Maturę zdał w 1913[3]. W tym samym roku rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim[3]. Po wybuchu I wojny światowej Heinz Hopf przerwał studia i wstąpił do armii[3]. Po wojnie kontynuował studia, jednak zmienił w 1919 uczelnię na Uniwersytet w Heidelbergu oraz od 1920 w Berlinie[4]. Dysertację doktorską obronił w 1925 w Berlinie[2]. Natychmiast potem rozpoczął habilitację na Uniwersytecie w Getyndze, którą obronił jesienią 1926[4], a następnie wykładał tamże jako privatdozent do 1931[2]. W 1931 przyjął propozycję objęcia posady profesora w Politechnice Federalnej w Zurychu[5]. Funkcję tę pełnił do 1965. Ostatni uroczysty wykład, z okazji przejścia na emeryturę, wygłosił 6 lipca 1965[6]. Zmarł w szpitalu 3 lipca 1971[6] w Zollikon[7][8].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Latem 1926 w Getyndze poznał się z Pawiełem Aleksandrowem, z którym się zaprzyjaźnił[9] i wspólnie wydał pierwszy podręcznik topologii algebraicznej[8].
W październiku 1928 roku poślubił Anję von Mickwitz[10], z którą był w związku aż do jej śmierci w 1967[7][6].
Objęcie posady profesora w Zurychu w 1931 pozwoliło uniknąć mu prześladowań w III Rzeszy[11]. Jego ojciec Wilhelm był pochodzenia żydowskiego, jednak przeszedł na protestantyzm po poślubieniu Elisabeth Kirchner[3].
W 1959 przeszedł operację wrzodów żołądka[6].
Wybrane pojęcia nazwane jego imieniem
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Behnke i Hirzebruch 1972 ↓, s. 1.
- ↑ a b c Cartan 1972 ↓, s. 7.
- ↑ a b c d e f Frei i Stammbach 1999 ↓, s. 993.
- ↑ a b Frei i Stammbach 1999 ↓, s. 994.
- ↑ Eckmann 1971 ↓, s. 33.
- ↑ a b c d Frei i Stammbach 1999 ↓, s. 1006.
- ↑ a b Cartan 1972 ↓, s. 10.
- ↑ a b Hopf Heinz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-06-05] .
- ↑ Александров 1977 ↓, s. 203.
- ↑ Frei i Stammbach 1999 ↓, s. 998.
- ↑ Hirzebruch 2014 ↓, s. 56.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- H. Behnke , F. Hirzebruch , In memoriam Heinz Hopf, „Mathematische Annalen”, 196 (1), 1972, s. 1-7, DOI: 10.1007/BF01419426, ISSN 1432-1807 (niem.).
- Henri Cartan , Heinz HOPF (1894-1971), „International Mathematical Union” (3), czerwiec 1972, s. 7-10 (fr.).
- Beno Eckmann , Zum Gedenken an Heinz Hopf, „Neue Zürcher Zeitung” (278), 18 czerwca 1971, s. 33-34 [zarchiwizowane z adresu 2021-06-05] (niem.).
- Günther Frei , Urs Stammbach , Heinz Hopf, [w:] I.M. James (red.), History of Topology, 1999, s. 991-1008, ISBN 978-0-444-82375-5 (ang.).
- Friedrich Hirzebruch , German-Russian Cooperation in Mathematics, „De Gruyter”, 4 (97), 2014, s. 54-58, DOI: 10.1515/dmvm-1997-0416 (ang.).
- П.С. Александров , Хейнц Хопф (из воспоминаний), „УМН”, 32 (3), 1977, s. 203-208 (ros.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Heinz Hopf w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-25].