Helena Karolina Wittelsbach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Helena Bawarska

Helene Caroline Therese

Dane biograficzne
Dynastia	Wittelsbachowie
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1834 Monachium
Data i miejsce śmierci	16 maja 1890 Ratyzbona
Ojciec	Maksymilian Bawarski
Matka	Ludwika Wilhelmina Wittelsbach
Mąż	Maksymilian Antoni von Thurn und Taxis
Dzieci	Ludwika Elżbieta Maksymilian Albert
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Helena Bawarska (niem. Helene Caroline Therese; ur. 4 kwietnia 1834 w Monachium, zm. 16 maja 1890 w Ratyzbonie), zwana Néné – księżna von Thurn und Taxis jako żona Maksymiliana Antoniego von Thurn und Taxis. Była najstarszą córką Maksymiliana Bawarskiego i Ludwiki Wilhelminy Wittelsbach oraz siostrą cesarzowej Elżbiety, zwanej Sisi.

Helena urodziła się 4 kwietnia 1834 roku w Monachium jako najstarsza córka księcia Maksymiliana Bawarskiego, wywodzącego się z młodszej linii książęcej Wittelsbachów. Jej matka, Ludwika Wilhelmina, była córką Maksymiliana I Józefa, pierwszego króla Bawarii oraz siostrą Ludwika I. Helena miała ośmioro rodzeństwa:

• Ludwika Wilhelma (Louis) (1831-1920), księcia w Bawarii
• Elżbietę Amalię Eugenię (Sisi) (1837-1898), cesarzową Austrii, królową Węgier
• Karola Teodora (Gackl) (1839-1909)
• Marię Zofię (1841-1925), żonę Franciszka II, króla Obojga Sycylii, obalonego przez Garibaldiego
• Matyldę Ludwikę (Spatz) (1843-1925), żonę Ludwika Sycylijskiego, hrabiego Trani
• Maksymiliana (1845)
• Zofię Charlottę Augustę (1847-1897), żonę Ferdynanda Orleańskiego, księcia Alençon, wnuka Ludwika Filipa I
• Maksymiliana Emanuela (Mapperl) (1849-1893)

Helena dzieciństwo spędziła w zamku Possenhofen nad jeziorem Starnberg. Odebrała staranne wykształcenie. A jej uroda sprawiła, że rodzice oczekiwali dla niej szczególnie dobrej partii.

Matka Heleny, Ludwika, ustaliła ze swoją siostrą, arcyksiężną Zofią, że Néné poślubi swojego kuzyna, następcę tronu austriackiego – Franciszka Józefa I. Latem 1853 Helena wraz z matką i młodszą siostrą, Elżbietą, pojechały do austriackiego kurortu Bad Ischl, gdzie miały odbyć się zaręczyny. Jednak młody Franciszek Józef zakochał się w piętnastoletniej wówczas Sisi, która ostatecznie została jego żoną. Mimo tego, że to Sisi została cesarzową, stosunki między siostrami były bardzo dobre.

W wieku 22 lat, kiedy Helenę określano już mianem „starej panny”, poznała księcia Maksymiliana Antoniego von Thurn und Taxis, którego poślubiła 24 sierpnia 1858. Para miała czworo dzieci:

• Luizę (ur. 1 czerwca 1859, zm. 20 czerwca 1948)
• Elżbietę Marię (ur. 28 maja 1860, zm. 7 lutego 1881)
• Maksymiliana Marię (ur. 24 czerwca 1862, zm. 2 czerwca 1885)
• Alberta (ur. 8 maja 1867, zm. 22 stycznia 1952)

Krótko po narodzinach ostatniego syna, w czerwcu 1867 Helena owdowiała. Jej mąż, Maksymilian Antoni zmarł w wieku 36 lat z powodu choroby nerek.

W 1890 poważnie zachorowała. Na łożu śmierci Helenę odwiedziła jej młodsza siostra, cesarzowa Elżbieta. Według słów arcyksiężniczki Marii Walerii siostry odbyły rozmowę, jak zawsze w języku angielskim. Na słowa Sisi – „Życie zadawało nam obu ciężkie rany” – Néné miała odpowiedzieć: „Tak, ale miałyśmy serca”^[1].

Helena zmarła 16 maja 1890 w Ratyzbonie. Zgodnie z jej wolą została pochowana w grobowcu rodzinnym Thurn und Taxis w Ratyzbonie.

• Brigitte Hamann, Cesarzowa Elżbieta, PIW, Warszawa 2008