Heliotropiaceae – Wikipedia, wolna encyklopedia
Heliotropium curassavicum | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | Heliotropiaceae |
Nazwa systematyczna | |
Heliotropiaceae R. Br. ex Dumort. Anal. Fam. Pl.: 20, 25. 1829[3] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Cordia L.[3] |
Heliotropiaceae – rodzina wyróżniana w niektórych systemach klasyfikacyjnych roślin okrytonasiennych w rzędzie ogórecznikowców Boraginales, czasem też w randze podrodziny Heliotropioideae w szeroko ujmowanej rodzinie ogórecznikowatych Boraginaceae. Obejmuje 4 rodzaje z ok. 425 gatunkami, z czego ok. 300 należy do rodzaju heliotrop, a ok. 100 do Euploca. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej oraz ciepłego klimatu umiarkowanego[2]. Jako roślina ozdobna uprawiany jest heliotrop peruwiański o silnie pachnących wanilią kwiatach, a inne gatunki z tego rodzaju od starożytności stosowane były przeciw ukłuciom skorpionów i ukąszeniom węży[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Rośliny jednoroczne, byliny, krzewy i niewielkie drzewa, rzadko pnącza[2].
- Kwiaty
- Zebrane w skrętki. Zalążnia głęboko powcinana. Poniżej nasady szyjki słupka (często zgrubiałej)[2] zwykle występuje pierścień gruczołków[4].
- Owoce
- Rozłupnie, rzadko pestkowce[2][4]. Nasiona z obfitym bielmem[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja systematyczna według systemu APG IV z 2016
Jedna z podrodzin (jako Heliotropioideae) w jedynej rodzinie wyróżnionej w rzędzie ogórecznikowców Boraginales – w ogórecznikowatych Boraginaceae. We wcześniejszym systemie APG III z 2009 także podrodzina w szeroko ujmowanej rodzinie ogórecznikowatych, o nieznanej wówczas jeszcze pozycji w systemie (incertae sedis)[5][6].
- Pozycja systematyczna według APweb
Jedna z 9 rodzin w rzędzie ogórecznikowców (Boraginales), siostrzana dla kladu obejmującego rodziny Cordiaceae i Ehretiaceae[2].
ogórecznikowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Wykaz rodzajów[7]
- Euploca Nuttall
- Heliotropium L. – heliotrop
- Ixorhea Fenzl
- Myriopus Small
- Tournefortia L. – turnefortia[8]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-04] (ang.).
- ↑ a b c d e f Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-04] (ang.).
- ↑ a b James L. Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – C. University of Maryland. [dostęp 2018-12-29].
- ↑ a b c d Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 2. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 215. ISBN 83-7079-779-2.
- ↑ Cole TCH.. Angiosperm Phylogeny Group (APG) in jeopardy – Where have the flowers gone?. „PeerJ PrePrints 3:e1517”, 2015.
- ↑ Angiosperm Phylogeny Group (2009). An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG III. Botanical Journal of the Linnean Society 161: 105-121.
- ↑ List of Genera in HELIOTROPACEAE (Tournefortia to be synonymised under Heliotropium), [w:] Vascular plant families and genera, Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2018-12-29] (ang.).
- ↑ Krystyna Grodzińska: Tournefortia L., Turnefortia. W: Bogumił Pawłowski (red.): Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom X. Warszawa, Kraków: PAN, PWN, 1963, s. 147-148.