Henr – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2021-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zobacz hasło henr w Wikisłowniku

Henr (H) – jednostka indukcyjności oraz permeancji (przewodności magnetycznej) w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa „henr” pochodzi od nazwiska amerykańskiego fizyka Josepha Henry’ego.

• Henr jest to indukcyjność takiego obwodu, w którym prąd o natężeniu 1 ampera wytwarza strumień magnetyczny o wartości 1 webera.
• Obwód ma indukcyjność jednego henra, jeżeli przy jednostajnej zmianie prądu o 1 amper w czasie jednej sekundy indukuje się w nim napięcie samoindukcji równe 1 woltowi^[1].

${\displaystyle \mathrm {H={\frac {kg\cdot m^{2}}{C^{2}}}={\frac {kg\cdot m^{2}}{s^{2}\cdot A^{2}}}={\frac {J}{A^{2}}}={\frac {T\cdot m^{2}}{A}}={\frac {Wb}{A}}={\frac {V\cdot s}{A}}={\frac {s^{2}}{F}}=\Omega \cdot s} }$

gdzie:

A – amper,

C – kulomb,

F – farad,

J – dżul,

kg – kilogram,

m – metr,

s – sekunda,

Wb – weber,

T – tesla,

V – wolt,

Ω – om.