Henr – Wikipedia, wolna encyklopedia

henr [H]
Układ

SI

Wymiar

Jednostka

indukcyjności

Typowe symbole wielkości

L

w jednostkach SI

Źródło nazwy

Joseph Henry

Henr (H) – jednostka indukcyjności oraz permeancji (przewodności magnetycznej) w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa „henr” pochodzi od nazwiska amerykańskiego fizyka Josepha Henry’ego.

Definicje henra

[edytuj | edytuj kod]
  • Henr jest to indukcyjność takiego obwodu, w którym prąd o natężeniu 1 ampera wytwarza strumień magnetyczny o wartości 1 webera.
  • Obwód ma indukcyjność jednego henra, jeżeli przy jednostajnej zmianie prądu o 1 amper w czasie jednej sekundy indukuje się w nim napięcie samoindukcji równe 1 woltowi[1].

Wymiar henra

[edytuj | edytuj kod]

gdzie:

A – amper,
C – kulomb,
F – farad,
J – dżul,
kg – kilogram,
m – metr,
s – sekunda,
Wb – weber,
T – tesla,
V – wolt,
Ω – om.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. henr, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-08].