Henri Lemaire – Wikipedia, wolna encyklopedia
Henri Lemaire na portrecie pędzla Félixa Auvray, 1818 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
|
Henri Lemaire (ur. 9 stycznia 1798 w Valenciennes, zm. 2 sierpnia 1880 w Paryżu) – rzeźbiarz romantyzmu i polityk francuski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kształcił się w paryskim warsztacie Pierre’a Cartelliera. W 1821 otrzymał nagrodę Prix de Rome w dziedzinie rzeźby[1].
Wybrane dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Sąd Ostateczny (detal), fronton kościoła de la Madeleine w Paryżu (1827)
- Pogrzeb generała Marceau, relief z Łuku Triumfalnego w Paryżu (1833)
- Pomnik Napoleona I, Palais des Beaux-Arts w Lille (1854)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dictionnaire des parlementaires français de 1789 à 1889: Lemaire (Philippe-Joseph-Henri), T. 4, s. 81.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert, Cougny, Dictionnaire des parlementaires français de 1789 à 1889, Paryż, Bourloton, 1889.