Horst Seehofer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Horst Seehofer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1949
Ingolstadt

Minister spraw wewnętrznych Niemiec
Okres

od 14 marca 2018
do 8 grudnia 2021

Przynależność polityczna

CSU

Poprzednik

Thomas de Maizière

Następca

Nancy Faeser

Przewodniczący Unii Chrześcijańsko-Społecznej
Okres

od 25 października 2008
do 19 stycznia 2019

Przynależność polityczna

CSU

Poprzednik

Erwin Huber

Następca

Markus Söder

Premier Bawarii
Okres

od 27 października 2008
do 13 marca 2018

Przynależność polityczna

CSU

Poprzednik

Günther Beckstein

Następca

Markus Söder

Prezydent Republiki Federalnej Niemiec (p.o.)
Okres

od 17 lutego 2012
do 18 marca 2012

Przynależność polityczna

CSU

Poprzednik

Christian Wulff

Następca

Joachim Gauck

Minister rolnictwa, polityki żywnościowej i ochrony konsumentów Niemiec
Okres

od 22 listopada 2005
do 27 października 2008

Przynależność polityczna

CSU

Poprzednik

Jürgen Trittin (p.o.)

Następca

Ilse Aigner

Minister zdrowia Niemiec
Okres

od 6 maja 1992
do 26 października 1998

Przynależność polityczna

CSU

Poprzednik

Gerda Hasselfeldt

Następca

Andrea Fischer

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki II Klasy Orderu Zasługi RFN Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Order Bawarski Zasługi Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (Portugalia)

Horst Lorenz Seehofer (ur. 4 lipca 1949 w Ingolstadt[1]) – niemiecki polityk. Działacz Unii Chrześcijańsko-Społecznej, od 1994 do 2008 wiceprzewodniczący partii, a w latach 2008–2019 jej przewodniczący. Długoletni deputowany do Bundestagu, minister zdrowia (1992–1998), minister rolnictwa, polityki żywnościowej i ochrony konsumentów (2005–2008), premier Bawarii (2008–2018) oraz minister spraw wewnętrznych (2018–2021). W kadencji 2011–2012 przewodniczący Bundesratu, od 17 lutego do 18 marca 2012 pełniący obowiązki prezydenta Niemiec.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę w administracji lokalnej w Ingolstadt, zaczynając jako goniec[2] i stopniowo obejmując wyższej rangi stanowiska[3]. W 1979 ukończył studium menedżerskie w Verwaltungs- und Wirtschaftsakademie w Monachium[4].

W 1969 wstąpił do chadeckiej młodzieżówki Junge Union, w 1971 został natomiast członkiem Unii Chrześcijańsko-Społecznej[3]. W 1980 po raz pierwszy został wybrany na posła do Bundestagu z okręgu obejmującego jego rodzinną miejscowość. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w 1983, 1987, 1990, 1994, 1998, 2002 i 2005, zasiadając w niższej izbie niemieckiego parlamentu do 2008[5]. W 1983 został rzecznikiem CSU ds. polityki społecznej, od 1989 do 1992 był parlamentarnym sekretarzem stanu w resorcie pracy i polityki społecznej. Od maja 1992 do października 1998 sprawował urząd ministra zdrowia w gabinetach rządach Helmuta Kohla[5]. Od września 1994 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego CSU[1]. W listopadzie 2005 powrócił do rządu federalnego, Angela Merkel powierzyła mu wówczas urząd ministra rolnictwa, polityki żywnościowej i ochrony konsumentów, który sprawował do października 2008[5].

W wyborach regionalnych w 2008 chadecy utracili bezwzględną większość w bawarskim parlamencie, co stanowiło najgorszy wynik partii od kilkudziesięciu lat[2]. W konsekwencji przewodniczący CSU Erwin Huber i premier Günther Beckstein zrezygnowali ze swoich funkcji[6]. 25 października 2008 Horst Seehofer został nowym przewodniczącym Unii Chrześcijańsko-Społecznej[1], a dwa dni później powołano go na premiera Bawarii[3].

W listopadzie 2008 został ponadto członkiem Bundesratu, od 1 listopada 2011 do 31 października 2012 przewodniczył tej izbie[3]. 17 lutego 2012, po rezygnacji Christiana Wulffa z urzędu prezydenta Niemiec, przejął obowiązki głowy państwa[7]. Wykonywał je do 18 marca 2012, kiedy to urząd prezydenta Niemiec objął Joachim Gauck.

W wyborach regionalnych w 2013 CSU odzyskała większość bezwzględną w landtagu. Horst Seehofer uzyskał mandat z okręgu obejmującego powiat Neuburg-Schrobenhausen, a następnie ponownie objął urząd premiera Bawarii[8]. W 2017 zapowiedział rezygnację z tej funkcji. W grudniu tegoż roku CSU rekomendowała Markusa Södera na jego następcę[9]. Ostatecznie ustąpił 13 marca 2018. Następnego dnia ponownie dołączył do rządu federalnego. W czwartym gabinecie Angeli Merkel objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych, budownictwa i ojczyzny[10]. 19 stycznia 2019 na funkcji przewodniczącego CSU zastąpił go Markus Söder; Horst Seehofer został natomiast honorowym przewodniczącym partii[11]. W grudniu 2021 zakończył pełnienie funkcji ministra.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma czwórkę dzieci[5].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Horst Seehofer: Biografie. csu-landesgruppe.de. [dostęp 2016-07-07]. (niem.).
  2. a b Horst Seehofer – Alpha male. politico.eu, 5 lutego 2014. [dostęp 2016-07-07]. (ang.).
  3. a b c d Horst Seehofer. bundesrat.de. [dostęp 2016-07-07]. (niem.).
  4. Ein Wall aus Witz, eine Mauer des Lächelns. 17 maja 2010. [dostęp 2016-07-07]. (niem.).
  5. a b c d Der Bayerische Ministerpräsident: Horst Seehofer. bayern.de. [dostęp 2016-07-07]. (niem.).
  6. Second CSU leader quits, raising risks for Merkel. reuters.com, 1 października 2008. [dostęp 2016-07-07]. (ang.).
  7. President Wulff resigns. thelocal.de, 17 lutego 2012. [dostęp 2016-07-07]. (ang.).
  8. Seehofer, Horst. bayern.landtag.de. [dostęp 2016-07-07]. (niem.).
  9. Söder soll Seehofer als Ministerpräsident nachfolgen. zeit.de, 4 grudnia 2017. [dostęp 2018-03-14]. (niem.).
  10. Minister und Ministerinnen der neuen Bundesregierung vereidigt. bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2018-03-14]. (niem.).
  11. CSU wybrała lidera. Dziewiątego w historii partii. tvn24.pl, 19 stycznia 2019. [dostęp 2019-02-03].
  12. Ordensverleihung an Ministerpräsidenten. bundespraesident.de, 24 listopada 2023. [dostęp 2023-12-31]. (niem.).
  13. Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2016-07-07]. (port.).