Husajn asz-Szafi’i – Wikipedia, wolna encyklopedia

Husajn asz-Szafi’i
‏حسين الشافعي‎
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1918
Tanta

Data i miejsce śmierci

18 listopada 2005
Kair

Zawód, zajęcie

polityk, wojskowy

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski

Husajn asz-Szafi’i (ur. w 1918 w Tancie, zm. 18 listopada 2005 w Kairze) – egipski wojskowy, minister wojny i wiceprezydent Egiptu.

Jako oficer uczestniczył w wojnie z Izraelem w 1948 roku; wkrótce niezadowolony z rządów króla Faruka I przyłączył się do Ruchu Wolnych Oficerów pod kierownictwem Gamala Abdel Nasera. Wziął udział w przewrocie, który odsunął od władzy Faruka w lipcu 1952 roku. W nowym rządzie został powołany na ministra wojny i blisko współpracował z Naserem. Kolejny szef państwa Anwar as-Sadat powołał go w 1970 roku na stanowisko wiceprezydenta.

Pełnił funkcję wiceprezydenta Egiptu do 1975 roku, kiedy popadł w konflikt z as-Sadatem na temat jego polityki wobec Izraela; następcą asz-Szafi’iego w roli wiceprezydenta został późniejszy wieloletni prezydent Egiptu, Husni Mubarak. Asz-Szafi’i zdecydowanie przeciwstawiał się porozumieniu egipsko-izraelskiemu w Camp David (1978).

W 1965 otrzymał Order Odrodzenia Polski I klasy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wojciech Stela: Polskie ordery i odznaczenia (Vol. I). Warszawa: 2008, s. 49.