French
DeutschHydrocotylo-Baldelion – Wikipedia, wolna encyklopedia
przedstawiono sytuację tylko z polskiej perspektywy – artykuł powinien być przekrojowy.
Pomóż go poprawić. Na stronie dyskusji mogą znajdywać się pomocne komentarze.
 żabienica jaskrowata | |
| Syntaksonomia | |
| Klasa | |
|---|---|
| Rząd | |
| Związek | Hydrocotylo-Baldelion |
| R.Tx. et Dierss. ap. Dierss. 1972 | |
Hydrocotylo-Baldelion — syntakson słodkowodnych makrofitów w randze związku. Skupia zbiorowiska drobnych bylin roślin wodno-błotnych. Dość niskie i zwarte murawy w płytkich zbiornikach oligotroficznych i na podtapianych wrzosowiskach. Należy do klasy zespołów roślinności zmiennowodnej Littorelletea uniflorae.
- Charakterystyczna kombinacja gatunków[1]
- ChAll.: żabienica jaskrowata (Baldellia ranunculoides)
- DAll.: wąkrota zwyczajna (Hydrocotyle vulgaris), jaskier płomiennik (Ranunculus flammula f.), turzyca Oedera (Carex serotina ssp. serotina) (?)
- ChCl.: sit drobny (Juncus bulbosus), brzeżyca jednokwiatowa (Littorella uniflora), elisma wodna (Luronium natans), wywłócznik skrętoległy (Myriophyllum alterniflorum), rdestnica podługowata (Potamogeton polygonifolius), jaskier leżący (Ranunculus reptans), jeżogłówka pokrewna (Sparganium angustifolium).
- Występowanie
- Zbiorowiska subatlantycko-atlantyckie. W Polsce wyłącznie na zachodzie (Dolny Śląsk, Pomorze). Rzadkie[1].
- Podkategorie syntaksonomiczne[1]
W obrębie syntaksonu wyróżniane są następujące zbiorowiska występujące w Polsce:
- Eleocharitetum multicaulis — zespół ponikła wielołodygowego
- Pilularietum globuliferae — zespół gałuszki kulecznicy
Zagrożenia i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Zespoły tego związku, wraz z zespołami podobnymi, są w systemie obszarów Natura 2000 chronione jako podtyp siedliska przyrodniczego nr 3130 (brzegi lub osuszane dna zbiorników wodnych ze zbiorowiskami z Littorelletea, Isoëto–Nanojuncetea) — 3130–1 (roślinność mezotroficznych zbiorników wodnych należąca do związków Lobelion, Hydrocotylo-Baldenion i Eleocharition acicularis)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14439-5.
- ↑ Agnieszka Popiela: 3130 – Brzegi lub osuszane dna zbiorników wodnych ze zbiorowiskami z Littorelletea, Isoëto–Nanojuncetea. W: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Jacek Herbich (red.). T. 2: Wody słodkie i torfowiska. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2004, s. 37–47. ISBN 83-86564-43-1.