French
DeutschPilularietum globuliferae – Wikipedia, wolna encyklopedia
 zespół gałuszki kulecznicy | |
| Syntaksonomia | |
| Klasa | |
|---|---|
| Rząd | |
| Związek | |
| Zespół | Pilularietum globuliferae |
| R.Tx. 1955 ex Muell. et Goers. 1960 | |
Zespół gałuszki kulecznicy (Pilularietum globuliferae) – syntakson słodkowodnych helofitów w randze w randze zespołu budowany głównie przez gałuszkę kulecznicę. Należy do klasy zespołów roślinności zmiennowodnej Littorelletea uniflorae.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Murawa występująca w strefie ziemno-wodnej – litoralu płytkich, okresowo wysychających zbiorników oligotroficznych (np. spuszczanych stawów hodowlanych) i wilgotnych, okresowo podtapianych wrzosowiskach. Podłoże piaszczyste[1].
- Charakterystyczna kombinacja gatunków
- ChAss. : gałuszka kulecznica (Pilularia globulifera).
- ChAll. : żabienica jaskrowata (Baldellia ranunculoides).
- DAll. : wąkrota zwyczajna (Hydrocotyle vulgaris), jaskier płomiennik (Ranunculus flammula f.), turzyca Oedera (Carex serotina ssp. serotina) (?).
- ChCl. : sit drobny (Juncus bulbosus), brzeżyca jednokwiatowa (Littorella uniflora), elisma wodna (Luronium natans), wywłócznik skrętoległy (Myriophyllum alterniflorum), rdestnica podługowata (Potamogeton polygonifolius), jaskier leżący (Ranunculus reptans), jeżogłówka pokrewna (Sparganium angustifolium).
- Comp. : sit drobny (Juncus bulbosus), wąkrota zwyczajna (Hydrocotyle vulgaris)[1].
- Występowanie
- Zbiorowisko subatlantyckie. W Polsce wyłącznie na Dolnym Śląsku (Jezioro Janiszowice). Stanowiska pomorskie uznaje się za wymarłe[1].
Zagrożenia i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Zespół, wraz z zespołami podobnymi, jest w systemie obszarów Natura 2000 chroniony jako podtyp siedliska przyrodniczego nr 3130 (brzegi lub osuszane dna zbiorników wodnych ze zbiorowiskami z Littorelletea, Isoëto–Nanojuncetea) — 3130–1 (roślinność mezotroficznych zbiorników wodnych należąca do związków Lobelion, Hydrocotylo-Baldenion i Eleocharition acicularis)[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14439-5.
- ↑ Agnieszka Popiela: 3130 – Brzegi lub osuszane dna zbiorników wodnych ze zbiorowiskami z Littorelletea, Isoëto–Nanojuncetea. W: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Jacek Herbich (red.). T. 2: Wody słodkie i torfowiska. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2004, s. 37–47. ISBN 83-86564-43-1.