French
DeutschIgnacy Gurowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Ignacy Wenzel Mieczysław | |
 | |
 Wczele | |
| Rodzina | Gurowscy |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | Władysław Gurowski |
| Matka | Genowefa Cielecka |
| Żona | |
Ignacy Wenzel Mieczysław Gurowski, znany także jako Ignacio lub Ignacio Wenceslao Gurowski (ur. 17 maja 1812 w Kaliszu (?)[a], zm. 18 kwietnia 1887 w Paryżu) – polski arystokrata, oficer powstania listopadowego[1], grand Hiszpanii, dyplomata.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Władysława Gurowskiego (syn Rafała), starosty kolskiego i Genowefy z Cieleckich, młodszym bratem Adama, Mikołaja, Józefa, Bolesława. Pochodził z rodziny kasztelańskiej herbu Wczele z tytułem hrabiowskim. Jego najstarszy brat, Adam, był publicystą politycznym i historiozoficznym, działaczem politycznym okresu powstania listopadowego i Wielkiej Emigracji. Natomiast jedna z sióstr, Cecylia, wyszła za mąż za barona Frederiksa, generała adiutanta cara Mikołaja I[2], zaś druga, Dezyderia, poślubiła Józefa Komorowskiego (1791–1827), członka opozycji kaliszan[3].
W 1830 ukończył szkołę w Kaliszu[b]. Studiował na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim i na uniwersytecie w Heidelbergu. W czasie powstania listopadowego w Legii Litewsko-Wołyńskiej, dosłużył się stopnia podporucznika[4], po upadku powstania znalazł się na emigracji.
W 1834 osiadł w Paryżu, gdzie wiódł rozpasany żywot. Rok później wprowadził się do domu markiza Astolphe de Custine, przy rue de La Rochefoucauld, którego kochankiem pozostawał przez 5 lat[5]. Markiz de Custine, znany powszechnie ze swoich upodobań seksualnych, wraz z pozostającymi z nim w jednoczesnym związku hrabią Gurowskim i Anglikiem Edwardem Saint-Barbe, zostali wymienieni w policyjnym spisie homoseksualistów[6]. W 1839 Ignacy towarzyszył markizowi de Custine w podróży do Rosji, której owocem były napisane przez Francuza "Listy z Rosji".
W czasie pobytu we francuskiej stolicy hrabia Gurowski poznał, a następnie potajemnie poślubił w Dover (1841)[1], Isabel de Borbón, infantkę Hiszpanii (1821–1897), córkę Franciszka de Paula Burbon (syna króla Karola IV Burbona) i Ludwiki Burbon-Sycylijskiej. Małżeństwo osiadło w Brukseli i cieszyło się licznym potomstwem[1]. Po przełamaniu sprzeciwu rodziny infantki, uzyskał, za sprawą małżeństwa z członkinią królewskiej familii, tytuł granda Hiszpanii, a następnie nawet w imieniu królowej Izabeli II prowadził dyplomatyczne rozmowy z cesarzem Napoleonem III. Zmarł w Paryżu w rok po przeprowadzeniu się tam. Spoczywa na cmentarzu Père-Lachaise[7].
Postać Ignacego Gurowskiego występuje w powieści Elżbiety Cherezińskiej pt. Turniej cieni[8].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Większość obcojęzycznych opracowań podaje, że Ignacy Gurowski i jego brat Adam urodzili się w Kaliszu. Tymczasem Adam w rzeczywistości przyszedł na świat w pobliskich Russocicach, rodowym majątku Gurowskich. Polskie opracowania (np. Rafał Gerber Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny, Robert Bielecki Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego) nie podają miejsca urodzenia Ignacego.
- ↑ Prawdopodobnie była to Szkoła Wydziałowa w Kaliszu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Ignacy Wenzel Mieczysław hr. Gurowski z Gurowa h. Wczele. Wielka genealogia Minakowskiego. [dostęp 2017-07-12]. (pol.).
- ↑ Witold Łukaszewicz: Gurowski Adam. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 9. Wrocław: 1960-1961, s. 162.
- ↑ Maria Manteufflowa: Józef Komorowski. Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2017-07-12]. (pol.).
- ↑ Ignacy Wenzel Mieczysław hr. Gurowski. Wielka genealogia Minakowskiego. [dostęp 2017-07-18]. (pol.).
- ↑ Tad Szulc: Chopin in Paris: the life and times of the romantic composer. Da Capo Press, 1999, s. 136. ISBN 978-0-306-80933-0. ISBN 0-306-80933-8. (ang.).
- ↑ La tante, le policier et l’écrivain. Pour une protosexologie de commissariats et de romans. cairn.info. [dostęp 2017-07-12]. (fr.).
- ↑ GUROWSKI Ignace, comte. Amis et Passionés du Père-Lachaise. [dostęp 2017-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)]. (fr.).
- ↑ Fragment powieści E. CherezińskiejTurniej cieni