In flagranti – Wikipedia, wolna encyklopedia

In flagranti – polski dramat psychologiczny z 1991 roku w reżyserii Wojciecha Biedronia, który napisał również scenariusz.

Doktor Nowak jest wykładowcą literatury na uniwersytecie. Kiedy opuszcza go żona, pokaleczony psychicznie i mający kłopoty finansowe naukowiec otrzymuje od znajomego fotografika propozycję napisania powieści erotycznej, którą jego przyjaciel zilustruje własnymi zdjęciami. W trakcie pracy, tworzona przez niego fikcja literacka coraz bardziej zlewa się Nowakowi z rzeczywistością. Zaczyna mu się wydawać, że to on sam przeżywa miłosne przygody na kartach własnej książki.

• Bogusław Linda jako dr Nowak
• Ewa Skibińska jako kelnerka Ewa
• Małgorzata Foremniak jako kelnerka Ewa (druga)
• Zdzisław Wardejn jako fotografik Janek
• Ewa Telega jako żona Nowaka
• Jolanta Fraszyńska jako Ania, studentka doktora Nowaka

i inni

Film otrzymał dwie nagrody na FPFF w Gdyni: Barbara Komosińska została uhonorowana za najlepszą scenografię, a Bogusław Linda otrzymał nagrodę specjalną jury^[2].

• In flagranti w bazie IMDb (ang.)
• In flagranti w bazie Filmweb
• In flagranti w bazie filmpolski.pl