Iwan Kramskoj – Wikipedia, wolna encyklopedia
Autoportret, 1867 | |
Data i miejsce urodzenia | 8 czerwca 1837 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 kwietnia 1887 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | malarstwo |
Iwan Nikołajewicz Kramskoj (Kramski) (ur. 27 maja?/8 czerwca 1837 w miejscowości Nowaja Sat, zm. 25 marca?/6 kwietnia 1887 w Petersburgu) – rosyjski malarz, krytyk i działacz artystyczny. Jako malarz specjalizował się w tematyce historycznej. Malował portrety (m.in. Lwa Tołstoja w 1873, Nieznajoma w 1883), a także obrazy religijne i sceny rodzajowe[1].
Urodził się w miejscowości Nowaja Sat koło miasta Ostrogożsk w guberni woroneskiej, w rodzinie czynownika (urzędnika rosyjskiego). Od dzieciństwa interesował się sztuką i literaturą. Po ukończeniu szkoły pracował jako skryba, potem jako retuszer u fotografa, z którym podróżował po Rosji. W 1857 przyjechał do Petersburga, pracował w sklepie A. Deniera. Jesienią tego roku rozpoczął studia artystyczne, był uczniem A. Markowa. Za obraz Mojżesz wydobywa wodę ze skały (1863) otrzymał mały złoty medal.
W ciągu lat nauki zebrał wokół siebie dużą grupę młodzieży. Stanął m.in. na czele jednego ze strajków studentów. Był współzałożycielem i ideowym przywódcą grupy pieriedwiżników (prądu realistyczno-demokratycznego w malarstwie rosyjskim w II połowie XIX wieku).
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Rusałki, 1871
- Stary człowiek z kulą, 1872
- Pszczelarz, 1872
- Chrystus na pustyni, 1872
- Portret malarza Iwana Szyszkina, 1873
- Lew Tołstoj, 1873
- Iwan Szyszkin, 1880
- Maria Fiodorowna, 1880
- Fiodor Dostojewski na marach, 1881
- Nieznajoma, 1883
- Niepocieszony smutek, 1884
- Medytator, 1886
- Władimir Sołowjow, 1885
- Aleksander III, 1886
- Poeta Nikołaj Niekrasow układa "Ostatnią piosenkę", 1878
- Dzieci w lesie, 1887
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kramskoj Iwan N., [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-11-02] .