Izba Śląska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Oddział Miejskiego Domu Kultury „Szopienice-Giszowiec” w Katowicach | |
Izba Śląska (widok od strony południowej) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | plac Pod Lipami 3-3a |
Zakres zbiorów | etnografia |
Położenie na mapie Katowic | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
50°13′20,6396″N 19°04′02,8913″E/50,222400 19,067470 | |
Strona internetowa |
Izba Śląska (zwana również Gawlikówką) − muzeum w Katowicach w dzielnicy Giszowiec na placu Pod Lipami 3-3a, prezentujące eksponaty związane z kulturą i sztuką Górnego Śląska oraz obrazy i pamiątki po malarzu Ewaldzie Gawliku. Siedziba ta jest filią Miejskiego Dom Kultury „Szopienice-Giszowiec” w Katowicach.
Budynek został zaprojektowany przez Jerzego i Emila Zillmannów i wybudowany na początku XX wieku. Składa się z dwóch obiektów połączonych razem ze sobą. Początkowo mieściła się w nim stajnia, pomieszczenia dla woźniców i wozownia. W 1986 roku kopalnia Staszic przekazała budynek emerytowanym pracownikom, którzy urządzili w nim klub. Został on wyremontowany i odnowiony. W trakcie remontu starano się nadać wnętrzom tradycyjny śląski charakter.
Pierwszą inicjatywą kulturalną była opieka nad malarstwem regionalnym Ewalda Gawlika[1]. Otrzymał w budynku trzy pomieszczenia na piętrze[2]. Wstawił tam swój tapczan, akwarium, klatkę z ptaszkiem, czarną szafę i komodę zdobioną własnoręcznymi malunkami[3]. Wystawę prac malarskich Gawlika poświęconych regionowi i jego kulturze powoli uzupełniano o tradycyjne zabytkowe meble i sprzęty codziennego użytku zebrane głównie przez pracowników kopalni i mieszkańców osiedla. Izba Śląska z Domu Seniora została przekształcona w filię Miejskiego Domu Kultury Szopienice-Giszowiec i mieści się w niej muzeum w którym zgromadzono eksponaty związane z historią osiedla i regionu, wiele pamiątek osobistych, wyposażenie pracowni i galeria obrazów Ewalda Gawlika.
Oprócz wystawy stałej malarstwa i zabytkowych sprzętów organizowane są tu również zajęcia stałe.
Zajęcia stałe w Izbie Śląskiej[4]:
- Związek Górnośląski o/Giszowiec
- Klub Seniora ZZ „Przeróbka”
- Klub Emerytów i Rencistów NSZZ „Solidarność” KWK „Staszic”
- Klub Seniora KWK „Staszic”
- Klub Seniora ZZG KWK „Staszic”
- Klub Giszowianek (Seniorki)
Wcześniej gdy w Gawlikówce gospodarzyli jeszcze emerytowani pracownicy kopalni organizowano w niej lekcje muzealne przeznaczone głównie dla młodzieży szkolnej[2]:
- spotkania z etnografem: życie codzienne, zwyczaje i obrzędy na Górnym Śląsku;
- zwiedzanie Giszowca;
- zajęcia praktyczne − kiszenie kapusty, malowanie pisanek, pieczenie chleba i kołocza, wyrób masła, smalcu i żurku.
- Wyposażenie salonu
- Wyposażenie kuchni
- Porcelana sygnowana „Giesche”
- Tablica upamiętniająca Ewalda Gawlika
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 1: Górny Śląsk, Łódź 2022, s. 78.
- ↑ a b Aldona Minorczyk-Cichy: „Gawlikówka” nie ta sama. katowice.naszemiasto.pl. [dostęp 2020-11-20]. (pol.).
- ↑ Małgorzata Szejnert: Czarny ogród. Wyd. pierwsze. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, 2007, s. 402. ISBN 978-83-240-0896-4.
- ↑ „Przewodnik po Osiedlu Giszowiec w Katowicach”. 1, s. 13, 1 grudnia 2008. PDM (Przewodniki Dla Mieszkańców).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leszek Jabłoński , Na trasie Balkan Ekspresu − Giszowiec, Nikiszowiec, Szopienice. Przewodnik po dzielnicach Katowic, Katowice: CRUX, 2003, s. 15, ISBN 83-918152-3-4 .
- Joanna Tofilska, Giszowiec. Monografia historyczna, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2016, s. 160-162, ISBN 978-83-64356-19-3 .