Józef Antoni Podoski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Antoni Podoski
Herb
Junosza
Rodzina

Podoscy herbu Junosza

Data urodzenia

1710

Data śmierci

17 stycznia 1779

Ojciec

Mikołaj Jan Podoski

Matka

Mariann Rokitnicka

Żona

Katarzyna Ogińska
Aleksandra Helena Małachowska

Dzieci

Ksawera Podoska

Odznaczenia
Order Orła BiałegoOrder Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Józef Antoni Podoski herbu Junosza (ur. w 1710, zm. 17 stycznia 1779) – wojewoda płocki w 1761 roku, kuchmistrz wielki litewski w 1750 roku, generał-adiutant królewski, generał lejtnant wojsk koronnych w 1758 roku[1], generał major wojsk koronnych w 1754 roku, starosta bobrownicki w latach 17441754[2], starosta dobrzyński, karaczkowski, pokrzywnicki, złotoryjski[3], ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 17591760[4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1724 roku uczył się w Kolegium Jezuitów w Braniewie. Poseł województwa płockiego na sejm nadzwyczajny 1732 roku. W 1733 roku podpisał z ziemią dobrzyńską i województwem ruskim elekcję Stanisława Leszczyńskiego.

Był delegatem z ziemi dobrzyńskiej w konfederacji dzikowskiej 1734 roku[5]. Poseł ziemi dobrzyńskiej na sejm nadzwyczajny pacyfikacyjny 1736 roku. Poseł ziemi dobrzyńskiej na sejm grodzieński 1744 roku.

W latach 1759–1760 poseł do Konstantynopola. Podobnie jak poprzedni poseł Jan Wandalin Mniszech (1755–1756) uzyskał różne korzyści w zakresie stosunków handlowych między Rzplitą a Polską. Ponadto otrzymał od Turków potwierdzenie przyjaznych stosunków między obu państwami.

Był członkiem konfederacji Czartoryskich w 1764 roku[6]. W czasie elekcji 1764 roku został sędzią generalnego sądu kapturowego[7]. Był konsyliarzem konfederacji generalnej 1764 roku[8]. W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa płockiego. Komisarz z Senatu Komisji Wojskowej Koronnej[9]. W 1764 roku na sejmie koronacyjnym wyznaczony do komisji do compositio inter status[10].

Był członkiem konfederacji radomskiej 1767 roku[11]. 23 października 1767 roku wszedł w skład delegacji Sejmu, wyłonionej pod naciskiem posła rosyjskiego Nikołaja Repnina, powołanej w celu określenia ustroju Rzeczypospolitej[12]. Członek konfederacji 1773 roku[13]. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski[14]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku[15].

W 1757 roku odznaczony Orderem Orła Białego. Kawaler Orderu Świętego Stanisława w 1766 roku[16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717-1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura – urzędy – prawo – finanse, Zabrze 2011, s. 464.
  2. Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994
  3. Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski i Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego. Kórnik 1990, s. 259.
  4. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 140.
  5. Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, b.n.s.
  6. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 90.
  7. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 2.
  8. Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, [b.n.s]
  9. Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 10.
  10. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1850, s. 150.
  11. Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 226.
  12. Volumina Legum t. VII, Petersburg 1860, s. 244-248.
  13. Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 559.
  14. Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
  15. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.
  16. biogram z XVII tomu Polskiego Słownika Biograficznego autorstwa Wacława Szczygielskiego. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-15)].