Józef Antoni Podoski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Junosza | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci | Ksawera Podoska |
Odznaczenia | |
Józef Antoni Podoski herbu Junosza (ur. w 1710, zm. 17 stycznia 1779) – wojewoda płocki w 1761 roku, kuchmistrz wielki litewski w 1750 roku, generał-adiutant królewski, generał lejtnant wojsk koronnych w 1758 roku[1], generał major wojsk koronnych w 1754 roku, starosta bobrownicki w latach 1744–1754[2], starosta dobrzyński, karaczkowski, pokrzywnicki, złotoryjski[3], ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 1759–1760[4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Od 1724 roku uczył się w Kolegium Jezuitów w Braniewie. Poseł województwa płockiego na sejm nadzwyczajny 1732 roku. W 1733 roku podpisał z ziemią dobrzyńską i województwem ruskim elekcję Stanisława Leszczyńskiego.
Był delegatem z ziemi dobrzyńskiej w konfederacji dzikowskiej 1734 roku[5]. Poseł ziemi dobrzyńskiej na sejm nadzwyczajny pacyfikacyjny 1736 roku. Poseł ziemi dobrzyńskiej na sejm grodzieński 1744 roku.
W latach 1759–1760 poseł do Konstantynopola. Podobnie jak poprzedni poseł Jan Wandalin Mniszech (1755–1756) uzyskał różne korzyści w zakresie stosunków handlowych między Rzplitą a Polską. Ponadto otrzymał od Turków potwierdzenie przyjaznych stosunków między obu państwami.
Był członkiem konfederacji Czartoryskich w 1764 roku[6]. W czasie elekcji 1764 roku został sędzią generalnego sądu kapturowego[7]. Był konsyliarzem konfederacji generalnej 1764 roku[8]. W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa płockiego. Komisarz z Senatu Komisji Wojskowej Koronnej[9]. W 1764 roku na sejmie koronacyjnym wyznaczony do komisji do compositio inter status[10].
Był członkiem konfederacji radomskiej 1767 roku[11]. 23 października 1767 roku wszedł w skład delegacji Sejmu, wyłonionej pod naciskiem posła rosyjskiego Nikołaja Repnina, powołanej w celu określenia ustroju Rzeczypospolitej[12]. Członek konfederacji 1773 roku[13]. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski[14]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku[15].
W 1757 roku odznaczony Orderem Orła Białego. Kawaler Orderu Świętego Stanisława w 1766 roku[16].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- PODOSKI Józef Antoni
- Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572–1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN, Warszawa 1982, s. 386.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717-1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura – urzędy – prawo – finanse, Zabrze 2011, s. 464.
- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994
- ↑ Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski i Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego. Kórnik 1990, s. 259.
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 140.
- ↑ Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, b.n.s.
- ↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 90.
- ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 2.
- ↑ Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, [b.n.s]
- ↑ Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 10.
- ↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1850, s. 150.
- ↑ Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 226.
- ↑ Volumina Legum t. VII, Petersburg 1860, s. 244-248.
- ↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 559.
- ↑ Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.
- ↑ biogram z XVII tomu Polskiego Słownika Biograficznego autorstwa Wacława Szczygielskiego. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-15)].