Józef Budziak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Budziak
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1935
Łazy Dębowieckie

Data i miejsce śmierci

30 marca 1989
Lesko

Miejsce spoczynku

cmentarz komunalny w Lesku

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Narodowość

polska

Edukacja

Liceum Pedagogiczne w Gorlicach

Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Stanowisko

nauczyciel i dyrektor w Liceum Ogólnokształcącym w Lesku

Małżeństwo

Romana

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego Medal Komisji Edukacji Narodowej
Złota Odznaka ZNP

Józef Budziak (ur. 30 lipca 1935 w Łazach Dębowieckich, zm. 30 marca 1989 w Lesku) – polski nauczyciel historyk, regionalista.

Nagrobek Józefa Budziaka

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 lipca 1935 w Łazach Dębowieckich jako syn kowala, żołnierza Legionów Polskich[1][2]. Kształcił się w szkole podstawowej w Dębowcu, w Liceum Pedagogicznym w Gorlicach, a następnie studiował na Wydziale Filologiczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł magistra[3][1][2]. Tuż po studiach osiadł w Lesku i od 1 września 1959 do 31 lipca 1984 pracował jako nauczyciel historii w tamtejszym Liceum Ogólnokształcącym w Lesku[3][1][4][2]. Od 1969 do 1983 był dyrektorem tej szkoły[3][1][2]. W 1973 był jednym z czterech reprezentantów województwa rzeszowskiego na krajowej konferencji dyrektorów liceów[2]. Był członkiem prezydium oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego, został delegatem na XI Okręgowy i X Krajowy Zjazd Delegatów ZNP[2]. Był także wiceprezesem zarządu powiatowego Towarzystwa Wiedzy Powszechnej[2].

Równolegle z pracą pedagogiczną zajął się badaniem historii Leska i okolic oraz gromadzeniem i kolekcjonowaniem pamiątek z przeszłości[1][2]. W 1967 w drodze przypadku odkrył śladowe pozostałości kultury prowincjonalno-rzymskiej na stadionie piłkarskim Sanovii Lesko, gdzie następnie podjęto prace archeologiczne[1]. Na początku lat 70. w budynku przy Rynku w Lesku odnalazł archiwum urzędu starostwa powiatu liskiego z lat 1855-1914[1]. Działał także na rzecz ochrony zabytków[2]. Napisał dziesiątki artykułów na temat Leska i okolic które ukazały się w czasopismach „Nowiny”, „Podkarpacie”, „Gromada – Rolnik Polski[5][1] „Odrodzenie”, „Fołks Sztyme”.[potrzebny przypis] Był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Lesku przez okres dwóch kadencji, pełniąc funkcję przewodniczącego Komisji Oświaty i Kultury oraz zasiadając w Prezydium MRN[1][2].

Zmarł nagle 30 marca 1989[3][1][2]. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Lesku[1][2]. Był żonaty z Romaną[6].

W 2011 Leskiej Akademii Seniora nadano imię Józefa Budziaka[7].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • 100 lat Ochotniczej Straży Pożarnej w Lesku 1878–1978
  • Zarys dziejów straży pożarnych w Zagórzu 1886–1986
  • Zabytki sakralne Leska. Zarys dziejów obiektów sakralnych na terenie miasta Leska (1991)
  • Dzieje Leska 1772–1918 (1995)
  • Dzieje Leska 1918–1939 (2001)

Ponadto był autorem przygotowanych maszynopisów i szkiców dotyczących historii Leska, których nie ukończył przed niespodziewaną śmiercią[1].

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m Bogdan Biskup. Ta przejmująca cisza. „Nowiny”. Nr 145, s. 3, 23 czerwca 1989. 
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Romana Budziak: Sylwetki nauczycieli z długoletnim stażem. Józef Budziak. W: Księga pamiątkowa Liceum Ogólnokształcącego w Lesku 1946–1996. Lesko: Komitet Organizacyjny Obchodów 50-lecia Liceum Ogólnokształcącego w Lesku, 1996, s. 68-70. ISBN 83-906353-0-5.
  3. a b c d e f g Józef Budziak. Nekrolog. „Nowiny”. Nr 79, s. 6, kwietnia 1989. 
  4. Wykaz nauczycieli pracujących w Liceum Ogólnokształcącym w Lesku. W: Księga pamiątkowa Liceum Ogólnokształcącego w Lesku 1946–1996. Lesko: Komitet Organizacyjny Obchodów 50-lecia Liceum Ogólnokształcącego w Lesku, 1996, s. 95. ISBN 83-906353-0-5.
  5. Józef Budziak. Leskie cmentarze. „Nowiny”. Nr 255, s. 4, 31 października, 1, 2 listopada 1986. 
  6. Franciszek Oberc. Prasa Ziemi Sanockiej od roku 1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 5 : Prasa ziemi sanockiej – informator, s. 131, 2005. 
  7. Bożena Czuryk: Leska Akademia Seniora ma zaszczytne imię. bdk.lesko.pl. [dostęp 2018-11-02].