French
DeutschJózef Potocki (kasztelan lwowski) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Pilawa Złota | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | ok. 1695 |
| Data śmierci | 21 grudnia 1764 |
| Ojciec | |
| Matka | Teresa Tarło |
| Żona | Konstancja Morsztyn |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
 | |
Józef Potocki herbu Pilawa (ur. ok. 1695, zm. 21 grudnia 1764) – starosta szczerzecki[1] i czorsztyński, kasztelan lwowski[2], sędzia kapturowy ziemi lwowskiej w 1764 roku[3].
Wywód genealogiczny
[edytuj | edytuj kod]| 4. Paweł Potocki | ||||||
| 2. Aleksander Jan Potocki | ||||||
| 5. Eleonora Sołtykowa | ||||||
| 1. Józef Potocki | ||||||
| 6. Aleksander Tarło | ||||||
| 3. Teresa Tarło | ||||||
| 7. Joanna Kostczanka | ||||||
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Aleksandra Jana, podkomorzego halickiego i Teresy Tarłówny, wnuk Pawła, brat Antoniego Michała, ojciec Franciszka Piotra, Ignacego posła, kanoników Kajetana i Pawła, starosty kaniowskiego Jana. W 1730 roku poślubił Konstancję Morsztyn, później, w 1736 Pelagię Potocką, córkę Jerzego Potockiego, starosty grabowieckiego i tłumackiego.
Poseł na sejm z limity 1719/1720 roku z ziemi halickiej[4]. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1733 roku z województwa sandomierskiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie[5]. Jako deputat z województwa sandomierskiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[6]. Poseł województwa sandomierskiego na sejm 1744 roku[7]. W 1760 roku został mianowany kasztelanem lwowskim. Był też starostą szczerzeckim i czorsztyńskim.
Został odznaczony Orderem Orła Białego w 1760 roku.
Miał ulubioną siedzibę w Siemianówce.
Dziedzic miasta Monasterzyska, tutaj był fundatorem murowanego kościoła p. w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (obecnie cerkiew autokefalicznego Kościoła Prawosławnego Ukrainy), wybudowanego w miejscu wcześniejszego drewnianego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Szczerzec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 854.
- ↑ czasem mylnie jako kasztelan krakowski → Zob. Leon Potocki: Urywek ze wspomnień pierwszej mojej młodości. Poznań, 1876, s. 14.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego w dalszym ciągu Wydawnictwa fundacyi Al. hr. Stadnickiego. Ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie. T.23. Lauda sejmikowe wiszeńskie, lwowskie, przemyskie i sanockie 1731-1772, Lwów 1928, s. 445.
- ↑ Urszula Kosińska, Sejm 1719-1720 a sprawa ratyfikacji traktatu wiedeńskiego, Warszawa 2003, s. 270.
- ↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 38.
- ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 48.
- ↑ Mieczysław Skibiński, Europa a Polska w dobie wojny o sukcesyę austryacką w latach 1740-1745. T. 2. Dokumenty, Kraków 1913, s. 290.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hanna Dymnicka-Wołoszyńska: Potocki Józef h. Pilawa (ok. 1695—1764). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXVIII/1. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1984, zeszyt 116, s. 72–74.
- Jan K. Ostrowski: Kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii w Monasterzyskach. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I : Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 4. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, Drukarnia narodowa, 1996, 211 s., 402 il. ISBN 83-85739-34-3.
- Teodor Żychliński: Potoccy herbu Pilawa. W: Złota ksiega szlachty polskiej. Rocz. XIV. Poznań, 1892, s. 94.