Język skolt – Wikipedia, wolna encyklopedia

sääʹmǩiõll[1]
Obszar

Finlandia, Rosja

Liczba mówiących

420

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Organ regulujący ?
UNESCO 4 poważnie zagrożony
Ethnologue 7 wypierany
Kody języka
ISO 639-2 sms
ISO 639-3 sms
IETF sms
Glottolog skol1241
Ethnologue sms
SIL SMS
Występowanie
Ilustracja
Zasięg języka skolt zaznaczono cyfrą 6
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Słownik języka skolt
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język skolt (lapoński skolt, kolta, koltta, „lapp”, lopar, „rosyjski lapp”) − jeden ze wschodnich języków lapońskich, używany przez około 400-osobową grupę żyjącą w Finlandii, na północny zachód od terenów inari i przez kilkanaście osób w Rosji. W Rosji wyróżniono dwa dialekty – notozer i yokan.

Jest silnie zagrożony wymarciem, lecz podejmuje się próby rewitalizacji[2]. W Norwegii wyszedł z użycia[3].

Język młodszego pokolenia wykazuje silne wpływy języka fińskiego[2].

W latach 70. XX w. stworzono język literacki, a w dalszym okresie powstały słowniki i materiały dydaktyczne poświęcone temu językowi[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]