Język parji – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | ok. 52 tys. (2001) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | pci | ||
IETF | pci | ||
Glottolog | duru1236 | ||
Ethnologue | pci | ||
WALS | prd | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język parji[1][2] (duruwa)[2] – język naturalny należący do rodziny języków drawidyjskich. Używany jest głównie w środkowych i wschodnich regionach Indii.
W 2007 r. oszacowano, że ma 50 tys. użytkowników[1]. W 2011 r. odnotowano, że posługuje się nim nieco ponad 52 tys. osób[2].
Potencjalnie zagrożony wymarciem[1]. Jest zapisywany przy użyciu pisma dewanagari lub orija[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c van Driem 2007 ↓, s. 339.
- ↑ a b c d David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Duruwa, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- George van Driem: South Asia and the Middle East. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 283–348. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. ISBN 978-0-7007-1197-0. OCLC 47983733. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Duruwa, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2015-12-04] (ang.).