Jan Doroszewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Doroszewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1931
Warszawa

Data śmierci

24 października 2019

Profesor nauk medycznych
Alma Mater

Akademia Medyczna w Warszawie

Doktorat

19 marca 1965[1] – nauki medyczne
Wydział Lekarski AM w Warszawie
promotor: Witold Zawadowski

Habilitacja

27 listopada 1970[1] – nauki medyczne
Akademia Medyczna w Warszawie

Profesura

1980: prof. nadzw[1][2].
16 grudnia 1992: prof. zw.[1][2]

Kierownik
Zakład

Zakład Biofizyki i Biomatematyki CMKP

Okres spraw.

1971–2002

Dyrektor
Uczelnia

Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego

Okres spraw.

1980–1983

Poprzednik

Bohdan Lewartowski

Następca

Ryszard Brzozowski

Dyrektor
Uczelnia

Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego

Okres spraw.

1993–1999

Poprzednik

Jan Kuś

Następca

Walerian Staszkiewicz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia PolskiZłoty Krzyż ZasługiMedal Komisji Edukacji Narodowej

Jan Witold Doroszewski (ur. 8 listopada 1931 w Warszawie, zm. 24 października 2019[3][2]) – polski lekarz i biofizyk, nauczyciel akademicki, profesor nauk medycznych, specjalista w zakresie radiologii[4], praksetolog[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn językoznawcy Witolda Doroszewskiego i pedagog Janiny Doroszewskiej; ojciec Joanny Jurewicz.

W 1949 roku ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie[5]. Absolwent Akademii Medycznej w Warszawie. Od 1954 do 1967 r. pracował w Katedrze Radiologii Lekarskiej tejże uczelni, uzyskując w 1958 r. stopień specjalisty w dziedzinie radiologii. W latach 1958–1959 przebywał na stypendium rządu francuskiego, pracując w Instytucie Gustave-Roussy w Villejuif pod Paryżem i studiując radioterapię na Uniwersytecie Paryskim[1]. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1965 r. w Akademii Medycznej w Warszawie[1][2] na podstawie rozprawy pt. Badania nad tymocytami znakowanymi chromem promieniotwórczym Cr51; jego promotorem był prof. Witold Zawadowski[6]. W 1970 r.[1][2] na tej samej uczelni uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy pt. Teoria sprawdzania hipotez diagnostycznych[7]. W 1980 r. otrzymał tytuł profesora[2][8].

Zawodowo związany z Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego, w tym dyrektor tej jednostki przez 3 kadencje (1981–1984 oraz 1993–1999) oraz kierownik Zakładu Biofizyki i Biomatematyki w tymże Centrum (1971–2002)[2][9].

W jego dorobku naukowym znajdują się prace dotyczące m.in. metod znakowania komórek związkami promieniotwórczymi, adhezji i lokomocji komórek prawidłowych i białaczkowych, zastosowania metod informatyki w diagnostyce medycznej oraz logicznych problemów medycyny[8].

W ramach działalności naukowej zajmował się m.in. wpływem napromieniania radioizotopami na funkcje narządów (zwłaszcza tarczycy), opracowywał metody znakowania izotopowego komórek oraz modele matematyczne ich kinetyki w organizmie.

Członkostwa w instytucjach naukowych

[edytuj | edytuj kod]

Członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Polskiej Akademii Umiejętności[1][2] i Rady Języka Polskiego[1][2][10].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Otrzymał następujące odznaczenia i medale[1]:

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty ponad 50 lat z historyczką, miał dwie córki – jedna została profesorem filozofii indyjskiej, druga rozwija kształcenie w zakresie kompetencji komunikacyjnych na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym, kontynuując idee swego ojca[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k Jerzy Kawiak, Jan Witold Doroszewski. 8 XI 1931–24 X 2019, „Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności”, Rok 2019, 2020, s. 256–258 [dostęp 2025-02-04].
  2. a b c d e f g h i j Wojciech Gasparski, Prof. dr hab. Jan Witold Doroszewski (1931-2019), „Prakseologia i Zarządzanie. Zeszyty Naukowe Towarzystwa Naukowego Prakseologii”, 2/2019, s. 134–135 [dostęp 2025-02-04].
  3. Zmarł prof. Jan Doroszewski, Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego [zarchiwizowane 2019-10-25].
  4. Wynik wyszukiwania „Jan Doroszewski”, [w:] Centralny Rejestr Lekarzy [online], Naczelna Izba Lekarska [dostęp 2025-02-04].
  5. Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. II 112. ISBN 83-06-02325-0.
  6. Badania nad tymocytami znakowanymi chromem promieniotwórczym /Cr51 : [praca doktorska] / Jan Doroszewski ; [promotor prof. dr nauk med. Witold Zawadowski], Główna Biblioteka Lekarska im. St. Konopki w Warszawie [zarchiwizowane 2019-02-04].
  7. Teoria sprawdzania hipotez diagnostycznych : [praca habilitacyjna] / Jan Doroszewski ; Zakład Radioizotopów Katedry Radiologii Lekarskiej Akademii Medycznej w Warszawie, Zakład Biofizyki Zespołu Zakładów Nauk Podstawowych. Studium Doskonalenia Lekarzy, Główna Biblioteka Lekarska im. St. Konopki w Warszawie [zarchiwizowane 2019-02-04].
  8. a b Wielka encyklopedia PWN, t. 7, 2003, s. 307, ISBN 83-01-13590-5.
  9. Jan Doroszewski [online], Profinfo [dostęp 2019-02-01].
  10. Rada Języka Polskiego [online], www.rjp.pan.pl [dostęp 2019-02-01].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]