Jan M. Ruman – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan M. Ruman

Jan Mariusz Ruman

Zawód, zajęcie	dziennikarz
Odznaczenia

Jan Mariusz Ruman – dziennikarz, redaktor naczelny „Biuletynu Instytutu Pamięci Narodowej”.

W latach 80. XX wieku Jan M. Ruman publikował na łamach miesięcznika „Powściągliwość i Praca”. Następnie w redakcjach „Ładu” (zastępca redaktora naczelnego) i polonijnego „Naszego Słowa” (sekretarz redakcji). Był redaktorem naczelnym "Kuriera Synodalnego" (pisma II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego), a następnie „Przeglądu Katolickiego” (1999), redaktorem katolickiego Radio Plus oraz Katolickiej Agencji Informacyjnej. W latach 2006–2011 i od 2017 redaktor naczelny „Biuletynu IPN”. Wykładał prasowe techniki edytorskie na ATK / UKSW. Współautor i konsultant filmów dokumentalnych^[1][2]. Współorganizator (z Arkadiuszem Gołębiewskim) i juror Międzynarodowego Festiwalu Filmowego „Niepokorni Niezłomni Wyklęci”. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2009)^[3], Medalem „Pro Patria” (2016)^[4], oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2023)^[5].

• 2010 – Janusz Kurtyka (realizacja)
• 2016 – Kochankowie z lasu (konsultacja historyczna)
• 2016 – Solidaruchy z Rakowieckiej (konsultacja historyczna)
• 2017 – Operacja Gryf (konsultacja historyczna)