Jan Sobczyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Sobczyk

Prof. Sobczyk (Wrocław 2013)
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	19 października 1955 Wrocław
profesor
Specjalność: fizyka neutrin, kwantowa teoria pola, teoria oddziaływań fundamentalnych
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	21 listopada 1986 – nauki fizyczne Scuola Internazionale Superiore di Studi Avanzati (SISSA) w Trieście
Habilitacja	22 czerwca 1999 – nauki fizyczne w zakresie fizyki, specjalność: fizyka teoretyczna Uniwersytet Wrocławski; Wydział Fizyki i Astronomii; Instytut Fizyki Teoretycznej,
Profesura	7 października 2010
profesor zwyczajny
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski; Wydział Fizyki i Astronomii; Instytut Fizyki Teoretycznej
Odznaczenia

Jan Sobczyk (ur. 19 października 1955 we Wrocławiu) – polski fizyk, profesor dr hab. Od 10 marca 2022 do 5 czerwca 2022 pełnił obowiązki rektora Uniwersytetu Wrocławskiego^[1].

Absolwent fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego (1979) – specjalność fizyka teoretyczna. W latach 1982–1986 odbył studia doktoranckie w Scuola Internazionale Superiore di Studi Avanzati (SISSA) w Trieście. W 1986 r. uzyskał stopień doktora. W latach 1986–1987 odbył studia postdoktoranckie w SISSA w Trieście. Od 1987 pracownik naukowy Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1999 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. Od kwietnia 2001 roku profesor nadzwyczajny w Instytut Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego. W 2010 roku otrzymał tytuł profesorski.

Od 10 marca 2022 do 5 czerwca 2022 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Wrocławskiego.

Jest autorem i współautorem ponad 80 prac naukowych.

W latach 1977–1980 działacz wrocławskiego SKSu; wielokrotnie zatrzymywany przez SB. W okresie od września do października 1980 był członkiem Tymczasowego Komitetu Założycielskiego NZS. W latach 1979–1980 był współredaktorem pisma SKS „Podaj Dalej”^[2] oraz „Akademickiego Pisma Informacyjnego”. W latach 1980–1981 był inicjatorem i redaktorem pisma wrocławskiego NZS „No Więc”. W 1981 był redaktorem pisma Zarządu Regionu Dolny Śląsk „Z Dnia na Dzień”. W czasie od 14 grudnia 1981 do października 1982 był internowany we Wrocławiu i Grodkowie.

W kwietniu 1989 r. był współzałożycielem stowarzyszenia "Centrum Demokratyczne". W 30-lecie powstania Studenckiego Komitetu Solidarności we Wrocławiu został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007) za działalność w opozycji demokratycznej^[3]. W 2022 roku został odznaczony Złotą Odznaką Honorową Wrocławia^[4].

Jest synem prof. Lucjana Sobczyka oraz wnukiem prof. Edwarda Suchardy. Żonaty (żona Zofia), ma dwójkę dzieci: Joannę i Piotra.

Prowadzi badania nad oddziaływaniem neutrin^[5]. Jest autorem i współautorem ponad 150 prac naukowych. Chętnie wypowiada się również w mediach, komentując np. najnowsze odkrycia w dziedzinie badań cząstek elementarnych^[6].

• Liczne wykłady z elektrodynamiki I oraz II, wstępu do teorii cząstek elementarnych.
• Promotor pięciu rozpraw doktorskich.
• Przez dwie kadencje (1999–2005) był kierownikiem Studium Doktoranckiego Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego. Dyrektor kilku konferencji naukowych.
• Kierownik kilku grantów badawczych KBN.

• Członek dużej grupy badawczej przeprowadzającej eksperyment dotyczący oscylacji neutrin T2K (Japonia) i jego następcę eksperyment Hyper-Kamiokande.^[7] W roku 2013 został członkiem 16 osobowego zespołu uczonych z całego świata, który do badań neutrin powołał International Committee for Future Accelerators.^[8]

• Jan Sobczyk w Encyklopedii Solidarności. encysol.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-21)].

• Prof. dr hab. Jan Sobczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-09-25] .
• Strona własna. borg.ift.uni.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-05)].