Janusz Cisek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Janusz Cisek

Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1955 Stalowa Wola
Data i miejsce śmierci	28 lutego 2020 Piaseczno
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Okres	od 14 czerwca 2012 do 24 kwietnia 2013
Dyrektor wykonawczy Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce
Okres	od 1992 do 2000
Poprzednik	Jerzy Prus
Następca	Iwona Drąg Korga
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Waldemar Cisek (ur. 8 listopada 1955 w Stalowej Woli^[1], zm. 28 lutego 2020 w Piasecznie^[1][2]) – polski historyk, wykładowca akademicki, dyrektor Instytutu Piłsudskiego oraz Muzeum Wojska Polskiego, w latach 2012–2013 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Syn Romana i Łucji^[2]. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Stalowej Woli, w 1980 ukończył historię na Uniwersytecie Jagiellońskim^[3]. W 1993 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Uniwersytecie Wrocławskim na podstawie pracy zatytułowanej Białoruskie oddziały gen. Stanisława Bułak-Bałachowicza w polityce Józefa Piłsudskiego w okresie wojny polsko-bolszewickiej (marzec-grudzień 1920 r.). W 2003 habilitował się na tej samej uczelni. W 2013 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych^[4].

Początkowo pracował w krakowskich archiwach^[3]. W 1986 wyjechał do Nowego Jorku, pracował w Instytucie Piłsudskiego, pełniąc funkcje wicedyrektora (1989–1992) i dyrektora (1992–2000) tej instytucji^[5]. Po powrocie do Polski pełnił funkcje zastępcy dyrektora departamentu w Ministerstwie Kultury (2001–2002) i wiceprezydenta Stalowej Woli (2002–2003). W 2006 objął stanowisko dyrektora Muzeum Wojska Polskiego^[3][5], które pełnił do 2012. Jako wykładowca akademicki był związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Europeistyki^[4]. Został też komendantem głównym Związku Strzeleckiego „Strzelec” Organizacji Społeczno-Wychowawczej (2008–2012), członkiem władz Fundacji Byłych Żołnierzy Jednostek Specjalnych GROM^[6] i członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie^[7].

W wyborach w 2011 bez powodzenia kandydował z ramienia PSL do Senatu^[8]. 11 czerwca 2012 powołany na podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych^[5]. 24 kwietnia 2013 został odwołany ze stanowiska po złożeniu rezygnacji, którą motywował względami zdrowotnymi – koniecznością przejścia chemioterapii w związku z białaczką^[9].

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B40 dod./1/14)^[10].

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2009)^[11]
• Nagroda Krakowska Książka Miesiąca za publikację Józef Piłsudski w Krakowie (za styczeń 2004)^[12]

• Kalendarium życia Józefa Piłsudskiego 1867–1935 (współautor z Wacławem Jędrzejewiczem, wstęp Zbigniew Brzeziński), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1994.
• Kościuszko, we are here! American pilots of the Kościuszko Squadron in defense of Poland, 1919–1921, McFarland, Jefferson 2002.
• Józef Piłsudski w Krakowie, Fundacja CDCN, Księgarnia Akademicka, Kraków 2003.
• Lista strat Legionów Polskich 1914–1918 (współautor z Kamilem Stepanem i Kajetanem Stefanowiczem), Księgarnia Akademicka i Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, Kraków 2006.
• Józef Piłsudski, Świat Książki, Warszawa 2007.
• Do niepodległości (współautor z Markiem Ciskiem), Świat Książki, Warszawa 2008.
• Granice Rzeczpospolitej i wojna polsko-bolszewicka w świetle amerykańskich raportów dyplomatycznych i wojskowych (1919–1921), Księgarnia Akademicka, Kraków 2012.
• Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 (współautor z Ewą Kozłowską i Łukaszem Wieczorkiem), t. 1. i 2., Oficyna Wydawnicza Volumen, Stowarzyszenie Przyjaciół Zalesia Górnego, Kraków-Warszawa-Zalesie Górne 2017–2018.