French
DeutschJarmolicze – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Wysokość | 110 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy | 1511 |
| Kod pocztowy | 231783 |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
| 53°23′31″N 23°57′25″E/53,391944 23,956944 | |
Jarmolicze (biał. Ярмолічы, ros. Ярмоличи, Jarmoliczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie Ejsymonty Wielkie. Położona jest na prawym brzegu rzeki Świsłoczy, na wschód od drogi republikańskiej R99 Grodno–Pograniczny, 32 km na południe od Grodna i 14 km od granicy polsko-białoruskiej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[2].
W czasach zaborów wieś w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim, w gminie Indura. W roku 1902 miała powierzchnię 334 dziesięcin (ok. 364,9 ha)[3]. Od 1919 roku w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[4]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[5]. Od 19 lutego 1921 roku[6] w województwie białostockim w powiecie grodzieńskim, w gminie Indura. W 1921 roku było w niej 59 domów mieszkalnych i jedno zamieszkane zabudowanie innego typu[7].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska radzieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku w składzie niepodległej Białorusi.
Na polach otaczających wieś w XIX wieku znajdowano starożytne kamienne siekierki[3].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według spisu powszechnego z 1921 roku wieś zamieszkana była przez 266 osób, w tym 233 Białorusinów, 25 Polaków, 6 Żydów i dwie osoby innych narodowości. Prawosławie wyznawało 235 mieszkańców, katolicyzm – 25, judaizm – 6[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 97.
- ↑ a b Jarmolicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 6.
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
- ↑ Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ a b Skorowidz… ↓, s. 36
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 154. [dostęp 2018-06-18].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
- Jarmolicze na Mapie Taktycznej Polski z 1926 roku. [dostęp 2018-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-09)].