Jaropełk Piotr – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jaropełk Piotr

św. Piotr Jaropełk na karcie Kodeksu Gertrudy, mal. Alipiusz Mnich, 80. XI w.
pieczęć Jaropełka z wyobrażeniem śś. Borysa i Gleba na awersie
Kniaź wołyński
Okres	od 1078 do 1085
Poprzednik	Oleg Michał
Następca	Dawid Igorewicz
Kniaź turowski
Okres	od 3 października 1078 do 22 października 1087
Poprzednik	Izjasław I
Następca	Światopełk II Michał
Dane biograficzne
Dynastia	Rurykowicze
Data i miejsce urodzenia	1043 Turów
Data i miejsce śmierci	22 października 1087 okolice Dźwinogrodu
Przyczyna śmierci	zasztyletowanie
Ojciec	Izjasław I
Matka	Gertruda Mieszkówna
Rodzeństwo	Mścisław, Światopełk II Michał
Żona	Kunegunda miśnieńska od ok. 1073 do 22 października 1087
Dzieci	Jarosław, Wiaczesław, Anastazja
Multimedia w Wikimedia Commons

Jaropełk Piotr Izjasławicz, ros. Ярополк Пётр Изяславич (ur. 1043 w Turowie, zm. 22 października 1087 k. Dźwinogrodu) – książę wołyński 1078–1085 i turowski od 1078, tytularny król Rusi od 1075; święty Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Był najstarszym synem Izjasława I, wielkiego księcia kijowskiego z dynastii Rurykowiczów oraz Gertrudy, królewny polskiej, córki Mieszka II Lamberta. Ok. 1073 poślubił Kunegundę, margrabiankę miśnieńską, córkę Ottona I z Orlamünde, która przyjęła imię Irena. Miał z nią dwóch synów: Jarosława i Wiaczesława, oraz córkę Anastazję.

Został zamordowany w drodze do Dźwinogrodu, przebity szablą przez zbirów działających z polecenia Wsiewołoda Jarosławowicza^[1].