Jaskinia Poszukiwaczy Skarbów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jaskinia Poszukiwaczy Skarbów

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Wąwóz Kraków
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	484 m
Głębokość	16,25 m
Deniwelacja	30,7
Wysokość otworów	1211 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	130 m
Ekspozycja otworów	ku NNE, ku górze
Data odkrycia	znana od dawna
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-08.18
Położenie na mapie Tatr Jaskinia Poszukiwaczy Skarbów
Położenie na mapie Karpat Jaskinia Poszukiwaczy Skarbów
49°14′12″N 19°51′56″E/49,236728 19,865578

Jaskinia Poszukiwaczy Skarbów – jaskinia w polskich Tatrach Zachodnich, położona w Zbójnickiej Turni w zachodnich stokach Gubalca w Dolinie Kościeliskiej^[1]. Główne wejście do niej znajduje się w orograficznie lewym zboczu wąwozu Kraków na wysokości 1211 m^[1], naprzeciw Smoczej Jamy, poniżej Jaskini w Zbójnickiej Turni, w pobliżu jaskini Groby^[2]. Jest ono położone w dolnej części skalnego muru opadającego ze Zbójnickiej Turni, nad 8-metrową ścianką, kilkadziesiąt metrów poniżej Niżniego Zbójnickiego Przechodu^[3].

Długość jaskini wynosi 484 metry, deniwelacja 30,7 metrów^[4][5].

Centralną częścią jaskini jest obszerna Sala Główna (15 m długości, około 4 m szerokości i około 5 m wysokości), z której odchodzi skomplikowany system korytarzyków.

Zaraz za dużym otworem jaskini (4 m szerokości i 6 m wysokości) znajduje przedsionek jaskini – sala zwana Balkonem. Z niej korytarzyk prowadzi do Sali Głównej. Stąd :

• W lewej części zaczyna się Błotny Korytarz zakończony ślepą studzienką.
• Z południowej części sali odchodzi Korytarz Główny. Prowadzi on do dwóch prawie równoległych studni. Zjeżdżając obszerniejszą z nich, dociera się do Dolnej Komory. Stąd idzie korytarz prowadzący nad studzienkę, która opada do Ślepej Komory.
• Na przedłużeniu Sali Głównej biegnie Korytarz Środkowy. Prowadzi on do rozwidlenia. Idąc prawym korytarzem (lewy kończy się ślepo), dochodzi się do niedużej salki, a dalej do kolejnego rozwidlenia i korytarza, w którym znaleziono kości niedźwiedzia jaskiniowego, oraz do korytarza z najwyższym punktem jaskini.
• Z Sali Głównej odchodzą też w dół dwa przejścia do Niżniej Sali. Z sali tej przez przełaz z wodą dochodzi się do Korytarza Stefana, który kończy się studzienką. Na dnie studzienki zaczyna się Korytarz Zachodni prowadzący do Rury, którą idzie się do rozgałęzienia. Na prawo jest Grzybowa Szczelina, w której znajduje się najniższy punkt w jaskini. Na lewo korytarz prowadzi do Sali Złomisk i z powrotem do Korytarza Zachodniego^[6].
• z Sali Złomisk przez niewielką studzienkę i przełaz dochodzi się do Partii Poszukiwaczy Przodków. Znajdują się tu ciasne korytarzyki prowadzące do Uroczej Szczeliny i dalej do niewielkiej salki Kill Bill. Stąd można się dostać do częściowo zasypanego drugiego otworu jaskini^[5].

Jaskinia ma bardzo bogatą szatę naciekową o różnych barwach. Można w niej spotkać nacieki grzybkowe, mleko wapienne, polewy, dobrze rozwinięte stalaktyty i stalagmity i nacieki wełniste^[4].

We wnętrzu jaskini znajdują się kości dużych zwierząt, znaleziono m.in. szczątki niedźwiedzia jaskiniowego^[5].

Jaskinia jest znana od dawna poszukiwaczom skarbów (stąd pochodzi jej nazwa), o czym świadczą napisy pozostawione przez nich na ścianach.

Stefan i Tadeusz Zwolińscy zwiedzili ją w 1921 roku^[2].

W 2017 i 2018 roku odkryto i zbadano Partie Poszukiwaczy Przodków^[5].