Jean-Claude Magnan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jean-Claude Magnan

Talvard, Magnan, Noël, Revenu i Berolatti
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1941 Aubagne
Wzrost	180 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie złoto Meksyk 1968 szermierka (floret druż.) srebro Tokio 1964 szermierka (floret ind.) brąz Tokio 1964 szermierka (floret druż.) brąz Monachium 1972 szermierka (floret druż.) Mistrzostwa świata złoto Gdańsk 1963 floret ind. złoto Paryż 1965 floret ind. złoto Wiedeń 1971 floret druż. srebro Moskwa 1966 floret ind. brąz Gdańsk 1963 floret druż. brąz Paryż 1965 floret druż.

Jean-Claude Magnan (ur. 4 czerwca 1941 w Aubagne) – francuski florecista, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku w zawodach indywidualnych odpadł w ćwierćfinałach, a w zawodach drużynowych był piąty. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Tokio wywalczył indywidualnie srebrny medal. W rundzie finałowej wygrał dwie z trzech walk i uplasował się tylko za Polakiem Egonem Franke^[1]. Ponadto Francuzi w składzie: Jean-Claude Magnan, Daniel Revenu, Jacky Courtillat, Pierre Rodocanachi i Christian Noël zajęli tam drużynowo trzecie miejsce. Kolejny medal zdobył na igrzyskach olimpijskich w Meksyku w 1968 roku, gdzie wspólnie z Noëlem, Revenu, Berolattim i Dimontem zdobył złoty medal. Indywidualnie zajął piąte miejsce. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku, gdzie reprezentacja Francji w składzie: Jean-Claude Magnan, Christian Noël, Daniel Revenu, Bernard Talvard i Gilles Berolatti zdobyła drużynowo brązowy medal. W turnieju indywidualnym tym razem nie startował.

Podczas mistrzostw świata w Gdańsku w 1963 roku zdobył indywidualnie złoty medal, wyprzedzając Ryszarda Parulskiego i Egona Franke. Zdobył tam również brązowy medal w turnieju drużynowym. Wyniki te powtórzył na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Paryżu. Na mistrzostwach świata w Moskwie w 1966 roku zdobył indywidualnie srebrny medal, przegrywając tylko z Giermanem Swiesznikowem z ZSRR. Zdobył ponadto złoty medal drużynowo na mistrzostwach świata w Wiedniu w 1971, gdzie startował razem z Bernardem Talvardem, Christianem Noëlem, Danielem Revenu i Bruno Boscherie^[2].

Podczas ceremonii otwarcia IO 1972 był chorążym reprezentacji Francji^[3].

Wielokrotnie był mistrzem Francji (1960, 1962, 1965, 1968, 1971, 1972).

• Olympedia – Jean-Claude Magnan. olympedia.org. [dostęp 2023-09-28]. (ang.).