French
DeutschJerzy Jackl – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 9 grudnia 1933 |
|---|---|
| Data śmierci | 15 czerwca 2022 |
| Zawód, zajęcie | historyk literatury, teatrolog |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
  | |
Jerzy Jackl (ur. 9 grudnia 1933 w Lubartowie, zm. 15 czerwca 2022[1]) – polski historyk literatury i teatrolog, członek opozycji demokratycznej w PRL, działacz społeczny, polityczny i związkowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Wydziału Filologii Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1955). Doktoryzował się w 1969 z zakresu nauk filologicznych.
Od ukończenia studiów do 1967 pracował w Instytucie Sztuki PAN i w Instytucie Badań Literackich PAN. Następnie był wykładowcą Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie i adiunktem w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie[2].
Od początku lat 70. do połowy lat 80. zatrudniony również jako redaktor w Państwowym Wydawnictwie Naukowym. Jest autorem książek, artykułów i haseł do encyklopedii z dziedziny literatury, historii teatru i filmu oraz adaptacji sztuk teatralnych dla Teatru Telewizji[3].
W latach 80. działacz Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, przewodniczył komisji zakładowej związku w PWN. Po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażowany w publicystykę w ramach wydawnictw drugiego obiegu. Po reaktywacji związku z 1989 stanął na czele jego struktur na swojej uczelni, w 1995 został przewodniczącym NSZZ „S” dla branży pracowników szkół artystycznych.
W 1989 był współzałożycielem Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej, w 1990 współtworzył Polską Fundację Katyńską. W 1990 należał do Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, był współtwórcą Porozumienia Centrum, autorem nazwy i pierwszej deklaracji partii. Od 1992 działał w Ruchu dla Rzeczypospolitej, później należał m.in. do RS AWS. W latach 2000–2001 był doradcą w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2006 powołany do zarządu Regionu Mazowsze „Solidarności”.
Był członkiem Stowarzyszenia Wolnego Słowa[1].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[4].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury. W 2011 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (za zasługi na rzecz rozwoju Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie)[5]. W 2012, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, prezydent Bronisław Komorowski nadał mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[6].
Publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]- Z badań nad teatrem czasów saskich (1960)
- Teatr stanisławowski w prasie współczesnej polskiej i obcej (1967)
- Wokół „Doświadczyńskiego”": antologa romansu i powieści (1969)
- Król czy Stackelberg: w sprawie restytucji Teatru Narodowego w 1774 r. (1969)[7]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wczoraj po południu zmarł członek SWS dr Jerzy Jackl. sws.org.pl, 16 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19].
- ↑ Dr Jerzy Jackl, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Jerzy Jackl w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2015-04-05].
- ↑ Jerzy Jackl. wyborcza.pl, 24 czerwca 2022. [dostęp 2023-10-29].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 maja 2011 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 77, poz. 757).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 sierpnia 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2012 r. poz. 983).
- ↑ Jackl, Jerzy. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2015-04-05].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Beata Losson: Jerzy Jackl. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 2015-04-05].
- Jackl Jerzy. „Zeszyty Katyńskie”. nr 1, s. 212, 1990. Warszawa. [dostęp 2015-04-05].