Jerzy Ustupski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ustupski w 1935 roku | |||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 1 kwietnia 1911 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 25 października 2004 | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||
Jerzy Ustupski (ur. 1 kwietnia 1911 w Zakopanem, zm. 25 października 2004 tamże) – narciarz i wioślarz, brązowy medalista olimpijski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Największe sukcesy odnosił jako wioślarz, zdobywając brązowy medal w dwójce podwójnej, z Rogerem Vereyem, na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 r[1]. Ukończył edukację w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie i został nauczycielem wychowania fizycznego. Narciarstwo uprawiał w zakopiańskim Sekcji Narciarskiej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, a po przeniesieniu się do Krakowa zaczął trenować wioślarstwo w AZS Kraków. Największe sukcesy sportowe odnosił w dwójce podwójnej z Rogerem Vereyem. Sześć razy zdobyli tytuł mistrza Polski. W dwójkach podówjnych zdobyli złoty medal na mistrzostwach Europy w Berlinie w 1935, a na mistrzostwach Europy w Belgradzie trzy lata wcześniej zajęli trzecie miejsce[2].
Latem Jerzy Ustupski wiosłował, a zimą uprawiał narciarstwo. Był bliski udziału także w zimowych igrzyskach w Garmisch-Partenkirchen w 1936, zgłoszono go do igrzysk, miał przygotowane wszystkie dokumenty, ale tuż przed wyjazdem do Niemiec, podczas obozu narciarskiego (Dolina Pięciu Stawów Polskich) miał upadek (połamał żebra) i pozostał w kraju (sztafeta, w której miał startować, zajęła 7. miejsce).
W czasie II wojny światowej działał w Armii Krajowej pod pseudonimem "Tatar"[3], został osadzony w krakowskim więzieniu Montelupich. Miał być następnie przewieziony do obozu w Oświęcimiu, ale uciekł z transportu. Pod koniec wojny w stopniu plutonowego wziął udział w powstaniu warszawskim jako radiotelegrafista AK pod pseudonimem "Krzyś"[4]. Po wojnie został dyrektorem Uzdrowiska Karpacz. Potem był burmistrzem Zakopanego (1948) oraz przez kilkanaście lat dyrektorem zakopiańskiego Centralnego Ośrodka Sportu. Taternik i ratownik górski. Działacz społeczny, był m.in. członkiem zakopiańskiego oddziału Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych[3] i Związku Podhalan.
Odznaczony między innymi Krzyżem Walecznych, Krzyżem Powstańczym i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998)[5].
Rodzinne tradycje narciarskie podtrzymywała córka Hanna – brązowa medalistka Uniwersjady w Szpindlerowym Młynie (1964) w sztafecie 3 × 5 km.
Pochowany został na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem (sektor L, rząd II, grób nr 27)[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rowing at the 1936 Summer Olympics, Rowing, Double Sculls, Men. olympedia.org. [dostęp 2024-11-28]. (ang.).
- ↑ Rudern - Europameisterschaften (Herren - Doppelzweier). sport-komplett.de. [dostęp 2024-11-28]. (niem.).
- ↑ a b Karta ewidencyjna członka ZBoWiD
- ↑ Powstańcze Biogramy - Jerzy Ustupski [online], www.1944.pl [dostęp 2022-02-05] (pol.).
- ↑ M.P. z 1999 r. nr 6, poz. 68
- ↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarze Parafii Najświętszej Rodziny w Zakopanem [online], zakopane-parafia.grobonet.com [dostęp 2022-02-05] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie PKOl (pol.)
- Jerzy Ustupski. olympedia.org. [dostęp 2024-11-28]. (ang.).
- Biogram na stronie "Powstańcze Biogramy"