Jewgienij Gołubiew – Wikipedia, wolna encyklopedia
Imię i nazwisko | Jewgienij Kiriłłowicz Gołubiew |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 16 lutego 1910 |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | 25 grudnia 1988 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
|
Jewgienij Kiriłłowicz Gołubiew (ros. Евге́ний Кири́ллович Го́лубев, ur. 3 lutego?/16 lutego 1910 w Moskwie, zm. 25 grudnia 1988 tamże)[1] – rosyjski i radziecki kompozytor i pedagog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1936 ukończył Konserwatorium Moskiewskie, gdzie studiował kompozycję pod kierunkiem Nikołaja Miaskowskiego, u którego robił również aspiranturę. W latach 1936–1940 był asystentem Miaskowskiego w Konserwatorium. W 1940 uzyskał tytuł docenta, w 1948 – profesora, a w latach 1956–1959 prowadził katedrę kompozycji[1][2] .
Do grona jego uczniów należeli Andriej Eszpaj, Andrej Gołowin, Todor Popow, Alfred Sznitke, Tatjana Nikołajewa i inni[1][2] . Komponował głównie muzykę instrumentalna, pozostając na gruncie tonalnego języka harmonicznego, często wykorzystując polifonię[1] .
W latach 1936–1940 pracował również jako redaktor w Wydawnictwie Muzgiz w Moskwie[1] .
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Jarzębska 1987 ↓.
- ↑ a b Grigoryeva 2004 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alicja Jarzębska: Gołubiew Jewgienij. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 3: EFG część biograficzna. Kraków: PWM, 1987. ISBN 83-224-0344-5. (pol.).
- Alla Vladimirovna Grigoryeva: Golubev, Yevgeny Kirillovich. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. G. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).