Joachim Tarnowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
| ||
Data urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci | ||
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Inkardynacja |
Joachim Tarnowski herbu Leliwa (ur. 1571, zm. 1652) – wojewoda wendeński w latach 1627–1641, starosta krzepicki, starosta wendeński w latach 1624–1640, starosta żyżmorski, później paulin w Częstochowie.
Syn miecznika koronnego Stanisława Tarnowskiego oraz Zofii Ocieskiej.
Brał udział w wyprawach do Mołdawii i brał udział w zdobyciu w 1602 roku zamku Biały Kamień (Paide) w Inflantach. Poseł województwa sandomierskiego na sejm 1607 roku[1].
W 1633 roku został wyznaczony senatorem rezydentem.
Dzieci:
- Teodor Karol (†1647 w wyniku samobójstwa) - starosta kłobucki, krzepicki, żyżomorski
- Teodora Krystyna - wyszła za podkanclerzego Kazimierza Leona Sapiehę
- Matrona, pochowana w kościele bernardynek pw. św. Michała w Wilnie
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Urzędnicy inflanccy XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Mikulski i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 278.
- Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 376.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Anna Filipczak-Kocur, Senatorowie i posłowie koronni na sejmie 1607 roku, w: Przegląd Historyczny, Tom 76, Numer 2 (1985), s. 296.