Johannes von Thurn und Taxis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Johannes von Thurn und Taxis z żoną Glorią (1981)

Johannes Baptista de Jesus Maria Friedrich Louis Miguel Bonifacy Lamoral Prinz von Thurn und Taxis (ur. 5 czerwca 1926 w Ratyzbonie, zm. 14 grudnia 1990 w Monachium-Grosshadern) – niemiecki przedsiębiorca, od 1982 roku 11. Głowa rodziny von Thurn und Taxis.

Pochodzenie i działalność

[edytuj | edytuj kod]

Johannes był trzecim spośród czworga dzieci księcia Karla Augusta von Thurn und Taxis oraz Marii Anny von Braganza. Odebrał staranne wychowanie. Chodził do publicznej szkoły podstawowej i publicznego gimnazjum w Ratyzbonie. Ponieważ ojciec, Karl August był zdeklarowanym przeciwnikiem narodowego socjalizmu, rodzice nie zezwolili mu na wstąpienie do Hitlerjugend. Wielomiesięczne uwięzienie ojca było dla niego bardzo trudnym doświadczeniem[1].

W 1952 roku zmarł dziadek Johannesa książę Albert von Thurn und Taxis. W myśl postanowień testamentu stał się dziedzicem ogromnej fortuny, którą jego wuj Franz Joseph oraz jego ojciec Karl August mieli jedynie administrować. By podołać nowym obowiązkom Johannes zdobył w Norymberdze zawód w zakresie bankowości. Od 1960 roku pracował w administracji. Zajmował się zarządzaniem dobrami rodzinnymi, między innymi poszerzając posiadłości w Ameryce Południowej. Współpracował najpierw z wujem Franzem Josephem, a po jego śmierci z ojcem Karlem Augustem[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Johannes przez wiele lat był aktywnym bywalcem na wielu imprezach towarzyskich[3]. Pisano o nim często i nie zawsze pochlebnie w gazetach. Mimo iż łączono jego osobę z wieloma kobietami do 1980 roku książę pozostał kawalerem[4]. W tymże roku Johannes poznał hrabinę Glorię von Schönburg-Glauchau. Dnia 30 maja 1980 roku odbył się ślub cywilny, a dzień później 31 maja ślub kościelny. Liturgię ślubną sprawował ówczesny biskup Ratyzbony Rudolf Graber (1903–1992). Para doczekała się trójki dzieci: Maria (ur. 1980), Elisabeth (ur. 1982), Albert (ur. 1983).

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maximilian Anton von Thurn und Taxis (1831–1867)
Książę
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Albert von Thurn und Taxis (1867–1952)
Książę
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Helena Karolina Wittelsbach (1834–1890)
Księżna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karl August von Thurn und Taxis (1898–1982)
Książę
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Joseph Karl Ludwig von Österreich (1833–1905)
Arcyksiążę
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Małgorzata Klementyna Austriacka (1870–1955)
Arcyksiężna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Klotylda Maria Sachsen-Coburg-Saalfeld (1846–1927)
Księżna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Johannes von Thurn und Taxis (1926–1990)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Michał I Uzurpator (1802–1866)
Król
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Michał (II) Bragança (1853–1927)
Książę
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Adelajda zu Löwenstein-Wertheim-Rosenberg (1831–1909)
Księżniczka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Anna von Braganza (1899–1971)
Księżna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karl Heinrich zu Löwenstein-Wertheim-Rosenberg (1834–1921)
Książę
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Theresia zu Löwenstein-Wertheim-Rosenberg (1870–1935)
Księżniczka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Sophie von und zu Liechtenstein (1837–1899)
Księżniczka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Martin Dallmeier, Martha Schad, Das Fürstliche Haus Thurn und Taxis, 300 Jahre Geschichte in Bildern. Verlag Friedrich Pustet, Regensburg 1996, s. 174.
  2. ↑ Martin Dallmeier, Martha Schad, op. cit., s. 174.
  3. ↑ Johannes Fürst von Thurn und Taxis. DER SPIEGEL 51/1990, 17.12.1990. [dostęp 2014-12-05].
  4. ↑ Der homosexuelle Mann...
  5. ↑ Order of Parfaite Amiti: Grand Masters of the Order of Parfaite Amiti , Knights of the Order of Parfaite Amiti
  6. ↑ Martin Dallmeier, Martha Schad, Das Fürstliche Haus Thurn und Taxis, s. 184.
  7. ↑ Royal Magazin

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Martin Dallmeier, Martha Schad: Das Fürstliche Haus Thurn und Taxis, 300 Jahre Geschichte in Bildern, Verlag Friedrich Pustet, Regensburg 1996.
  • Isabelle Bricard: Dynastie panujące Europy, Warszawa 2007.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Johannes_von_Thurn_und_Taxis&oldid=73984498”