John O’Connor – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 stycznia 1920 | ||
Data i miejsce śmierci | 3 maja 2000 | ||
Miejsce pochówku | |||
Arcybiskup Nowego Jorku | |||
Okres sprawowania | 1984-2000 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat | 15 grudnia 1945 | ||
Nominacja biskupia | 24 kwietnia 1979 | ||
Sakra biskupia | 27 maja 1979 | ||
Kreacja kardynalska | 25 maja 1985 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji | 27 maja 1979 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Rear Admiral | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1952 - 1979 |
Główne wojny i bitwy |
John Joseph O’Connor (ur. 15 stycznia 1920 w Filadelfii, zm. 3 maja 2000 w Nowym Jorku) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup Nowego Jorku, kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 15 stycznia 1920 w Filadelfii, jako czwarte z pięciorga dzieci Thomasa J. O'Connora i Dorothy Magdalene (z domu Gomple) O'Connor[1]. Rozpoczął naukę w katolickim liceum dla chłopców West Philadelphia[2]. Następnie zapisał się do seminarium św. Karola Boromeusza w Filadelfii, studiując również na Uniwersytecie Villanova, Uniwersytecie Delaware, Katolickim Uniwersytecie Ameryki, uzyskując magisteria z etyki, psychologii klinicznej i nauk politycznych[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 15 grudnia 1945 biskup pomocniczy Filadelfii, Hugh Lamb[3].
Po święceniach pracował jako członek wydziału w szkole św. Jakuba w Filadelii i na Uniwersytecie Wirginii[2]. W trakcie wojny koreańskiej dołączył do amerykańskiej Marynarki Wojennej, pełniąc funkcję najpierw kapelana, a następnie naczelnika kapelanów, służąc również podczas wojny wietnamskiej[4]. Osiągnął stopień kontradmirała, a w 1979 roku przeszedł na wojskową emeryturę[4][2]. 27 października 1966 papież Paweł VI obdarzył go godnością prałata honorowego Jego Świątobliwości[2].
24 kwietnia 1979 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym ordynariatu polowego Stanów Zjednoczonych, ze stolicą tytularną Cursola[3]. Sakry biskupiej udzielił mu 27 maja 1979 w bazylice św. Piotra na Watykanie osobiście papież[3]. 6 maja 1983 został przeniesiony na urząd biskupa diecezji Scranton, a ingres do katedry św. Piotra odbył 29 czerwca 1983[3]. 26 stycznia 1984 został mianowany arcybiskupem metropolitą Nowego Jorku i administratorem apostolskim ordynariatu polowego[3]. Ingres do katedry św. Patryka odbył 19 marca 1984[2][3]. Funkcję administratora apostolskiego ordynariatu polowego pełnił do 16 marca 1985, gdy administrację przejął arcybiskup koadiutor i wikariusz polowy, John Joseph Thomas Ryan[2].
Na konsystorzu 25 maja 1985 został wyniesiony do godności kardynalskiej, otrzymując tytuł świętych Jana i Pawła na Celiusie[3]. W 1995 ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego złożył rezygnację z urzędu, której Jan Paweł II nie przyjął, nakazując mu dalsze pełnienie funkcji[potrzebny przypis].
Zmarł 3 maja 2000 roku w swojej rezydencji w Nowym Jorku w wyniku zatrzymania akcji serca, będącą komplikacją nowotworu mózgu[2]. Mszy świętej pogrzebowej w Katedrze Świętego Patryka przewodniczył sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, kardynał Angelo Sodano, po czym został pochowany w krypcie katedry[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Claudia McDonnell: Cardinal O’Connor’s Mother Was Convert From Judaism, Family Research Reveals. cny.org, 2014-04-30. [dostęp 2014-05-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Salvador Miranda: O'CONNOR, John Joseph. [dostęp 2021-05-28]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g John Joseph O’Connor. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2021-05-28]. (ang.).
- ↑ a b John Cardinal O'Connor: 1920 - 2000. cbsnews.com, 2000-05-03. [dostęp 2021-05-28]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-14)].
- Catholic-Hierarchy