Julianów (Łódź-Górna) – Wikipedia, wolna encyklopedia
część Łodzi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
W granicach Łodzi | 13 lutego 1946[1] |
Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie Łodzi | |
51°43′27″N 19°29′54″E/51,724039 19,498214 |
Julianów – dawna podłódzka miejscowość, od 1946 osiedle w zachodniej części Łodzi, w dzielnicy Górna. Administracyjnie wchodzi w skład osiedla Stare Chojny. Rozpościera się w rejonie ulicy Rolniczej[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Julianów to dawna wieś, od 1867 w gminie Chojny. W okresie międzywojennym należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 184[3]. 1 września 1933 weszła w skład nowo utworzonej gromady Juljanów, składającej się ze wsi Juljanów i wsi Komorniki[4][5].
Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy. Po wojnie Julianów powrócił na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono go do Łodzi[6].
Uwaga: W graniacach Łodzi znajduje się też drugi Julianów w delegaturze Bałuty.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
- ↑ Miasto Łódź, województwo grodzkie : plan orientacyjny miasta w granicach z roku 1946
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1935, nr 28, poz. 385.
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35