Julianów (Łódź-Górna) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Julianów
część Łodzi
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Miasto

Łódź

W granicach Łodzi

13 lutego 1946[1]

Populacja (1921)
• liczba ludności


184

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Julianów”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Julianów”
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, na dole znajduje się punkt z opisem „Julianów”
Ziemia51°43′27″N 19°29′54″E/51,724039 19,498214

Julianów – dawna podłódzka miejscowość, od 1946 osiedle w zachodniej części Łodzi, w dzielnicy Górna. Administracyjnie wchodzi w skład osiedla Stare Chojny. Rozpościera się w rejonie ulicy Rolniczej[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Julianów to dawna wieś, od 1867 w gminie Chojny. W okresie międzywojennym należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 184[3]. 1 września 1933 weszła w skład nowo utworzonej gromady Juljanów, składającej się ze wsi Juljanów i wsi Komorniki[4][5].

Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy. Po wojnie Julianów powrócił na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono go do Łodzi[6].

Uwaga: W graniacach Łodzi znajduje się też drugi Julianów w delegaturze Bałuty.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
  2. Miasto Łódź, województwo grodzkie : plan orientacyjny miasta w granicach z roku 1946
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  4. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
  5. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1935, nr 28, poz. 385.
  6. Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35