Marianów (Łódź) – Wikipedia, wolna encyklopedia
część Łodzi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
W granicach Łodzi | 13 lutego 1946[1] |
SIMC | 0957809 |
Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Łodzi | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
51°49′24″N 19°23′30″E/51,823345 19,391709 |
Marianów – osiedle w Łodzi położone w dzielnicy Bałuty.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Marianów powstał w 1842 roku jako kolonia osadnicza przy wsi Kały, przeznaczona do kolonizacji zewnętrznej przez Niemców, co dawało gwarancję zagospodarowania nieużytków i podniesienia rentowności dóbr. W kolonii osiadło pięć rodzin niemieckich przybyłych najprawdopodobniej z Radogoszcza lub Brużycy Wielkiej. Źródła z 1860 roku wskazują na działanie w osadzie karczmy przy trakcie z Konstantynowa do Zgierza, której właściciel był poszukiwany przez magistrat łódzki pod zarzutem prowadzenia nielegalnego wyszynku[2].
Od 1867 w gminie Radogoszcz w powiecie łódzkim. W okresie międzywojennym należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 72[3]. 1 września 1933 wszedł w skład nowo utworzonej gromady (sołectwa) Pabjanka w granicach gminy Radogoszcz, składającej się ze wsi Pabianka i Marianów[4]. Podczas II wojny światowej włączona do III Rzeszy.
Po wojnie Marianów powrócił na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono go wraz z całą gminą Radogoszcz do Łodzi[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
- ↑ Marek Sygulski, Historia Bałut, Tom II, s. 37, wyd. Ameba, Łódź 2006 ISBN 83-915240-2-7
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Sygulski, Historia Bałut, Tom II, Wyd. Ameba, Łódź 2006 ISBN 83-915240-2-7