Stare Górki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stare Górki
	część Łodzi
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Miasto	Łódź
W granicach Łodzi	13 lutego 1946
SIMC	0958223
Populacja (1921); • liczba ludności	; 65
	Położenie na mapie Łodzi Stare Górki
	Położenie na mapie Polski Stare Górki
	Położenie na mapie województwa łódzkiego Stare Górki
	51°42′39″N 19°30′49″E/51,710930 19,513523

Stare Górki (dawn. Górki Stare) – dawna podłódzka miejscowość, od 1946 osiedle w zachodniej części Łodzi, w dzielnicy Górna. Administracyjnie wchodzi w skład osiedla Stare Chojny. Rozpościera się w rejonie ulicy Bieszczadzkiej.

Historia

Stare Górki to dawna wieś, od 1867 w gminie Chojny. W okresie międzywojennym należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 65^[2]. 1 września 1933 weszła w skład nowo utworzonej gromady Górki, składającej się ze wsi Górki Stare i Górki Nowe^[3]^[4].

Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy. Po wojnie Stare Górki powróciły na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono je do Łodzi^[5].

Zobacz też

podział administracyjny Łodzi

Przypisy

↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).
↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.
↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1935, nr 28, poz. 385.
↑ Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35

[1] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1945 r. o zmianie granic miasta Łodzi (Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35).

[2] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej

[3] Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 18, poz. 229.

[4] Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1935, nr 28, poz. 385.

[5] Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]