Justyna z Padwy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święta
Justyna z Padwy
dziewica
męczennica
Ilustracja
św. Justyna z Padwy, mal. Bartolomeo Montagna
Data urodzenia

III wiek

Data śmierci

7 października 304

Czczona przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

7 października

Patronka

Padwy

Justyna z Padwy (zm. 7 października 304) – dziewica, męczennica chrześcijańska i święta Kościoła katolickiego, patronka Padwy.

Należała do najznakomitszych dziewic z Padwy, gdyż pochodziła z bardzo zamożnej rodziny. Jednak nie uchroniło jej to przed prześladowaniami, które wybuchły za czasów cesarza Dioklecjana. Została uwięziona, a następnie skazana na śmierć przez ścięcie mieczem, a stało się to 7 października 304 roku. Na śmierć męczeńską została skazana przez Maksymiana Galeriusza, który sprawował wówczas najwyższą władzę sądowniczą w prowincji Włoch.

Bazylika św. Justyny w Padwie

Gdy ustały prześladowania chrześcijan po edykcie mediolańskim, wydanym przez cesarza Konstantyna I Wielkiego, rozszerzył się kult świętej dziewicy męczennicy, a w roku 314 wybudowano na jej grobie kaplicę. Na przełomie V/VI wieku prefekt miasta Padwy, Opilione, wybudował nad grobem Świętej bazylikę, a jej imię znalazło się w kanonie Mszy św. tamtejszego Kościoła.

W Kościele katolickim jej wspomnienie obchodzone jest 7 października.

W ikonografii św. Justyna przedstawiana jest jako młoda kobieta często w warkoczu. Jej atrybutem jest jednorożec oraz palma męczeństwa.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]