Karabin maszynowy HK21 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Historia | |
Produkcja | 1961 – ? |
Dane techniczne | |
Kaliber | 7,62 mm |
Nabój | |
Magazynek | pudełkowy, 20 i 50 nabojów |
Wymiary | |
Długość | 1030 mm |
Długość lufy | 450 mm |
Długość linii celowniczej | 685 mm |
Masa | |
broni | 8,15 kg (niezaładowana z dwójnogiem) |
lufy | 1,70 kg |
wyposażenia dodatkowego | masa pustych magazynków |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 800 m/s |
Szybkostrzelność teoretyczna | 800 strz/min |
Zasięg skuteczny | 1100 m |
Karabin maszynowy HK21 (inne oznaczenie – G8) – niemiecki uniwersalny karabin maszynowy opracowany w wytwórni Heckler & Koch w Oberndorf am Neckar.
Karabin maszynowy HK21 przystosowany do naboju karabinowego 7,62 x 51 mm NATO został opracowany w zakładach Heckler & Koch dla oddziałów specjalnych niemieckiej policji.
Opis techniczny
[edytuj | edytuj kod]Karabin maszynowy HK21 działa na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego.
Z karabinu można prowadzić ogień pojedynczy, 3-strzałowe serie i ciągły. Zasilany jest z magazynka pudełkowego o pojemności 20 lub 50 nabojów. Istnieje możliwość stosowania zasilania taśmowego.
Lufę można szybko wymienić. Karabin wyposażony jest w przyrządy celownicze o nastawie od 100 do 1100 m (co 100 m), umożliwiają one poprawkę na boczny wiatr. Istnieje możliwość mocowania dwójnogu do osłony lufy i celownika optycznego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 74. ISBN 83-86028-01-7.