Pistolet HK P7 – Wikipedia, wolna encyklopedia

HK P7
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Producent

Heckler & Koch[1]

Rodzaj

pistolet samopowtarzalny

Historia
Prototypy

1976

Produkcja

1979–2008

Dane techniczne
Kaliber

9 mm

Nabój

9 × 19 mm Parabellum

Magazynek

pudełkowy, 8, 10, 13 w zależności od wersji

Wymiary
Długość

patrz tabelka

Wysokość

patrz tabelka

Szerokość

patrz tabelka

Długość lufy

patrz tabelka

Masa
broni

patrz tabelka

Inne
Prędkość pocz. pocisku

patrz tabelka

Pistolet samopowtarzalny HK P7niemiecki pistolet samopowtarzalny opracowany w niemieckiej wytwórni Heckler & Koch.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pistolet samopowtarzalny HK P7 został opracowany w niemieckiej firmie Heckler & Koch w 1976 roku jako pistolet dostosowany do naboju pistoletowego 9 × 19 mm Parabellum[2].

W 1979 roku rozpoczęto produkcję seryjną tego pistoletu, głównie dla potrzeb policji, stąd czasami oznaczany jest jako HK PSP (niem. Polizei-Selbstlade-Pistole – policyjny pistolet samopowtarzalny)[2]. Istniała też koncepcja, że zastąpi używany w wojsku pistolet Walther P1.

Pistolet w zasadzie dostosowany jest do naboju pistoletowego 9 × 19 mm Parabellum, choć istnieje wersja HK P7M10 dostosowana do naboju .40 Smith & Wesson. Wersje różnią się wymiarami, masą i pojemnością magazynka. Na amerykański konkurs pistoletowy w 1984 powstał wariant z magazynkiem dwurzędowym – P7M13 w którym jest mechanizm spustowo-uderzeniowy SA typu iglicznego (napięcia iglicy przed strzałem dokonuje się ujmując chwyt pistoletu ręką)[1].

Na bazie pistoletu P7M8 opracowano pistolety P 7K3 i P 7PT8, w których, w miejsce zamka półswobodnego z pneumatycznym układem opóźniającym, zastosowano zamek swobodny[2]. Po wymianie lufy i magazynka w P 7K3 może być przystosowany do 9 × 17 mm naboju pistoletowego Short, 7,65 × 17 mm naboju Browninga lub 0,22 calowego (5,6 mm) naboju Long Rifle[2]. Pistolet P 7 PT8 przystosowany jest wyłącznie do strzelania 9 × 19 mm nabojami ćwiczebnymi PT (pociski wykonane są z tworzywa sztucznego) do strzelań treningowych w pomieszczeniach zamkniętych[2]. Dla odróżnienia go od innych pistoletów P7 na obu bocznych płaszczyznach przedniej części zamka umieszczono niebieskie koliste plamki[2].

Opis techniczny

[edytuj | edytuj kod]

Pistolet samopowtarzalny HK P7 działa na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego z opóźnionym otwarciem[2].

Do opóźnienia wstecznego ruchu zamka zastosowano w nim oryginalne rozwiązanie, polegające na blokowaniu zamka w przednim położeniu przez zatrzask (ząb) przemieszczany siłą ciśnienia gazów prochowych, które po rozcaleniu naboju przedostają się niewielkim otworem (usytuowanym tuż za komorą nabojową) do cylindra gazowego, umieszczonego pod lufą. Ciśnienie gazów prochowych napiera na tłok gazowy a ten obraca zatrzask ku górze tak, że wchodzi on w wycięcie u dołu zamka uniemożliwiając jego odsunięcie się od komory nabojowej i ryglując go z lufą, w takiej konfiguracji lufa cofa się razem z zamkiem pod wpływem siły odrzutu jak broni z klasycznym sposobem ryglowania. Zamek może rozpocząć samodzielny ruch wsteczny dopiero po wylocie pocisku z lufy, gdy ciśnienie w lufie i cylindrze gazowym spadnie na tyle, że tłok pod wpływem własnej sprężyny wycofa się i zwolni blokadę odryglowując zamek.

Innym ciekawym rozwiązaniem jest wprowadzenie oddzielnej dźwigni samonapinającej, wystającej z przodu chwytu poniżej kabłąka osłaniającego spust, spełniającej jednocześnie rolę bezpiecznika przed przypadkowym wystrzałem. Objęcie chwytu pistoletu powoduje naciśnięcie dźwigni, odbezpieczenie broni i napięcie iglicy.

Pistolet przystosowany jest do strzelania z prawej i lewej ręki oraz oburącz.

Lufa pistoletu ma przewód poligonalny, wykonany metodą kucia na zimno, a w komorze nabojowej zastosowano rowki Revellego ułatwiające wyrzucanie łuski[2]. Chwyt ustawiony jest pod kątem 110º w stosunku do osi przewodu lufy.

Środek masy broni znajduje się tuż za językiem spustowym.

Dane taktyczno-techniczne

[edytuj | edytuj kod]
Wersja pistoletu HK P7 P7M8 P7M10 P7M13
Nabój 9 × 19 Parabellum .40 Smith & Wesson 9 × 19 Parabellum
Masa pistoletu bez magazynka (g) 780 ? 850
Masa pistoletu z załadowanym magazynkiem (g) 950 1200 1135
Długość pistoletu (mm) 171 175 175
Szerokość pistoletu (mm) 29 ? 33
Wysokość pistoletu (mm) 128 ? 135
Długość lufy (mm) 105 105 105
Długość linii celowania (mm) 148 148 148
Prędkość początkowa pocisku (m/s) 350 – 425 ? 350 – 425
Pojemność magazynka 8 10 13

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Walter Schultz: 1000 ręcznej broni palnej. s. 258.
  2. a b c d e f g h Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). s. 168.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ch. Pistolet P-7. „Komandos”. 1993. nr 4(15). s. 27–28. 
  • Walter Schultz: 1000 ręcznej broni palnej. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2011, s. 258. ISBN 978-83-7708-745-9.
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa 1994: Wydawnictwo „WIS”, s. 168. ISBN 83-86028-01-7.