Karol Eugeniusz Wirtemberski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karol Eugeniusz Wirtemberski

książę Wirtembergii
Okres	od 1737 do 24 października 1793
Dane biograficzne
Dynastia	Wirtembergowie
Data i miejsce urodzenia	11 lutego 1728 Bruksela
Data i miejsce śmierci	24 października 1793 Hohenheim
Ojciec	Karol Aleksander Wirtemberski
Matka	Maria Augusta von Thurn und Taxis (1706-1756)
Małżeństwo	1748: Elżbieta Fryderyka Zofia von Brandenburg-Bayreuth (1732-1780), rozwód w 1772 od 1780: Franziska von Hohenheim (1748-1811), żona morganatyczna
Dzieci	Friederike Wilhelmine Augusta Luisa Charlotte von Württemberg (1750-1751)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Eugeniusz Wirtemberski, niem. Karl Eugen (ur. 11 lutego 1728 w Brukseli, zm. 24 października 1793 w Hohenheim) – książę Wirtembergii.

Najstarszy syn księcia Karola Aleksandra i księżniczki Marii Augusty. W momencie śmierci ojca miał 9 lat, krajem w tym czasie administrowali książę Karol Wirtemberski-Neuenstadt i Karol Fryderyk Wirtemberski (książę oleśnicki).

Przebywał na dworze Fryderyka II – króla pruskiego. W wieku 16 lat przejął władzę w księstwie. Swoją władzę opierał na zasadach absolutyzmu. Chciał podporządkować sobie wszystkich panów w kraju oraz powiększyć swój dwór.

W 1748 roku poślubił Elżbietę Fryderykę Zofię, księżniczkę pruską, córkę Wilhelminy Pruskiej. Małżeństwo nie było szczęśliwe, ponieważ Karol miał liczne grono kochanek. Małżeństwo to było ukłonem w stronę protestanckiej Wirtembergii, która bardzo źle znosiła katolickich władców. Dla małżonki księcia odprawiano nabożeństwa luterańskie w zamkowej kaplicy.

Książę Karol był wielkim miłośnikiem i mecenasem sztuki, a zwłaszcza opery, baletu i teatru. Jego dwór w Stuttgarcie i Ludwigsburgu stał się w II połowie XVIII wieku prężnym i promieniującym na całą Europę ośrodkiem kultury^[1]. Zasłynął z rozrzutności i wielu kochanek, które wybierał na ogół spośród tancerek, aktorek i śpiewaczek swojego teatru. Ale też sprawnie zarządzał państwem i wspierał artystów, takich jak: kapelmistrz i kompozytor operowy Niccolò Jommelli, malarz i scenograf Giovanni Battista Innocenzo Colombo, choreograf i reformator baletu Jean-Georges Noverre, poeta i dramaturg Friedrich Schiller i wielu innych^[2]. Założył też w Stuttgarcie słynną Hohe Karlsschule^[3].

Oblicza się, że miał ponad 70 zidentyfikowanych synów z nieprawego łoża^[4], którym zapewniał opiekę i kariery. Nie pozostawił jednak prawowitego następcy tronu. Po jego śmierci władzę w księstwie przejął więc jego brat Ludwik Eugeniusz.

Odznaczony austriackim Orderem Złotego Runa, był też fundatorem i Wiekim Mistrzem Orderu Wojskowego św. Karola^[5] oraz Wielkim Mistrzem Orderu Myśliwskiego (później order ten był trzykrotnie przemianowany i znany pod nazwami: Order Wielki Elektorski Wirtemberski, Order Orła Złotego, Order Korony Wirtemberskiej).