Kasprowa Polana – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kasprowa Polana
Ilustracja
Widok z północnej grani Kasprowego Wierchu
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

k. 1180–1210 m n.p.m.

Zagospodarowanie

nieużytek

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kasprowa Polana”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kasprowa Polana”
Ziemia49°15′20″N 19°58′50″E/49,255556 19,980556

Kasprowa Polana – polana w Dolinie Kasprowej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się nad wschodnim brzegiem Kasprowego Potoku, w dolnej części tej doliny, na wysokości ok. 1180–1210 m n.p.m. Dawniej stał na niej szałas, a polana należała do Niżniej Hali Kasprowej[1]. Przy skraju polany rośnie duży jesion[2] – drzewo w Tatrach bardzo rzadkie[3]. Od wschodniej strony opada do polany trawiasty Boczań Kasprowy – zachodni stok Jaworzyńskich Czół[2].

Dolina nie była wypasana już od 1945. Obecnie jest na obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego. Po zaprzestaniu użytkowania Kasprowa Polana stopniowo zarasta lasem. Jednakże stopień jej zarośnięcia jak na długi okres jej nieużytkowania jest stosunkowo mały. W 1955 miała powierzchnię ok. 9 ha. W 2004 po 60 latach nieużytkowania jej powierzchnia w wyniku zarośnięcia zmniejszyła się tylko o ok. 24%[4]. Z rzadkich w Karpatach gatunków roślin na polanie rośnie złoć mała (na wysokości około 1200 m)[5].

Widok z Kalatówek na Kasprową Polanę

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b Władysław Cywiński, Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3.
  3. Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  4. Marcin Bukowski, Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9.
  5. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.