Kedir – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kedir

1042–1222
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Daha (współczesne Kediri)
Data powstania	1042
Data likwidacji	1222
Władca	Kertadżaja
Język urzędowy	starojawajski, sanskryt
Religia dominująca	hinduizm, buddyzm
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Kedir (także Panjalu) – hindusko-buddyjskie królestwo na wyspie Jawa w Indonezji. Istniało w latach 1042-1222.

Królestwo to powstało w wyniku podziału państwa Airlanggi na dwie części: Janggalę i Kedir (1042). Państwo to rozrosło się w wyniku pokonania i częściowego podbicia osłabionej Śriwidżaji. W XII wieku państwo to było jednym z najbogatszych w całej Azji Południowo-Wschodniej. Później utraciło na znaczeniu (ostatni król państwa popadł w konflikt z braminami) i zostało podbite przez Kena Angroka, który zwyciężywszy w bitwie pod Ganter siły króla Kediru Kertadżaji, założył na jego miejscu królestwo Singasari. Kedir odzyskał niepodległość na krótko w latach 1292-1293. Jego król Dżajaktawang przyczynił się do pokonania Singasari. W 1293 roku Raden Wijaya przyłączył państwo do nowo powstałego Majapahitu^[1][2][3].

Głównym źródłem bogactwa królestwa był handel przyprawami z innymi państwami Archipelagu Malajskiego.

W państwie dominował hinduizm i buddyzm, spore wpływy miał też animizm i kejawèn (jawajska religia będąca połączeniem buddyzmu, hinduizmu i animizmu)^[3].

 Główny artykuł: Władcy Jawy.

• Samarawidżaja (1041/1042- ok. 1050)
• Anakwungsu (ok. 1050-1078)
• Dżajabhaja I (ok. 1104-1110)
• Dżajasabaja (ok. 1110-1115)
• Kediri (ok. 1115)
• Kameśwara I (ok. 1115-1135)
• Dżajabhaja II (1135-1157)^[2]
• Arjeśwara (zap. 1171–1174)
• Kronczarjadipa Gandra (ok. 1181)
• Kameśwara II (ok. 1182–1185)
• Sarweśwara II (ok. 1190–1194)
• Kertadżaja (1194–1222)
• Panowanie Singasari 1222–1292
• Dżajaktawang (1292-1293)
• Panowanie Majapahitu 1293–1527