Keith Van Horn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Keith Van Horn
Ilustracja
Van Horn w barwach Mavericks (2005)
#44, 4, 2
niski skrzydłowy
Data i miejsce urodzenia

23 października 1975
Fullerton

Wzrost

208 cm

Masa ciała

109 kg

Kariera
Aktywność

1997–2006

Szkoła średnia

Diamond Bar (Diamond Bar, Kalifornia)

College

Utah (1993-1997)

Draft

1997, numer: 2
Philadelphia 76ers

Keith Van Horn (ur. 23 października 1975 w Fullerton) – amerykański koszykarz, grający na pozycji niskiego skrzydłowego, dwukrotny finalista NBA (2002, 2006).

Keith Van Horn występował w lidze NBA w latach 1997–2006. Został w drafcie 1997 wybrany z numerem 2 przez zespół Philadelphia 76ers, ale jeszcze w dniu draftu został oddany do zespołu New Jersey Nets w którym występował do 2002. W swoim pierwszym sezonie gry na parkietach NBA zdobywał średnio 19,7 punktów i 6,5 zbiórki na mecz, dzięki czemu został wybrany do zespołu najlepszych debiutantów NBA All-Rookie Team. Zajął też drugie miejsce w głosowaniu na debiutanta roku[1].

W sezonie 1998/1999 zajął 5 miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców NBA ze średnią 21,8 punktów na mecz.

Sezonem obfitującym największe sukcesy drużynowe Van Horna w barwach New Jersey Nets był sezon 2001/2002, w którym Nets na koniec rundy zasadniczej mieli najlepszy dorobek punktowy w Konferencji Wschodniej NBA. W składzie New Jersey oprócz Van Horna występowały takie gwiazdy jak: Jason Kidd, Kenyon Martin i Richard Jefferson. W finale Konferencji Wschodniej Nets zmierzyli się z Boston Celtics, a Van Horn w meczu nr 6 celnym rzutem za 3 punkty w końcówce dał awans swojemu zespołowi do finału NBA. W finale NBA New Jersey Nets ulegli 0–4 Los Angeles Lakers.

Przed sezonem 2002/2003 Van Horn oraz Todd McCulloch zostali oddani do zespołu Philadelphia 76ers w zamian za Dikembe Mutombo. W zespole 76ers Keith Van Horn spędził tylko jeden sezon, w którym był drugim strzelcem oraz zbierającym drużyny z Pensylwanii. Po sezonie został oddany do New York Knicks w wymianie, w której uczestniczyły w sumie 4 zespoły. W drużynie Knicks zagrał tylko jeden sezon, podobnie jak w kolejnym klubie Milwaukee Bucks. Następnie w roku 2005 trafił do Dallas Mavericks, gdzie wraz z nią wywalczył tytuł najlepszej drużyny sezonu zasadniczego Konferencji Zachodniej NBA. Sezon 2005/2006 był ostatnim w karierze w NBA Keitha Van Horna. Oficjalnie zakończył karierę w 2008 roku. Przez 9 lat gry w 5 klubach NBA zdobywał średnio 16 punktów oraz 7 zbiórek na mecz.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[2], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
  • Uczestnik rozgrywek:
    • Elite 8 turnieju NCAA (1997)
    • Sweet 16 turnieju NCAA (1996, 1997)
    • II rundy turnieju NCAA (1995–1997)
  • Mistrz:
    • turnieju konferencji Western Athletic (WAC – 1995, 1997)
    • sezonu regularnego WAC (1995–1997)
  • Zawodnik roku WAC (1995–1997)[3]
  • MVP turnieju konferencji WAC (1995, 1997)
  • Zaliczony do:
    • I składu:
      • All-American (1997)
      • All-WAC (1994–1997)
      • turnieju WAC (1995–1997)
    • II składu All-American (1996)
  • Drużyna Utah Utes zastrzegła należący do niego numer 44
NBA

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1997-08 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).
  2. Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2018-03-31]. (ang.).
  3. Western Athletic Conference Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-03]. (ang.).
  4. Year-by-year NBA All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).