Kościół św. Józefa w Hawrze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół św. Józefa w Hawrze
Église Saint-Joseph du Havre
PA00100697
Ilustracja
Widok na miasto, widoczna wieża kościoła
Państwo

 Francja

Miejscowość

Hawr

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Józefa

Położenie na mapie Hawru
Mapa konturowa Hawru, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa w Hawrze”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa w Hawrze”
Położenie na mapie Normandii
Mapa konturowa Normandii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa w Hawrze”
Położenie na mapie Sekwany Nadmorskiej
Mapa konturowa Sekwany Nadmorskiej, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa w Hawrze”
Ziemia49°29′27″N 0°06′04″E/49,490833 0,101111
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Józefa w Hawrze (fran. l'église Saint-Joseph) – modernistyczna świątynia katolicka wybudowana w latach 1951–1957 przez francuskiego architekta Auguste’a Perreta na terenie nowego centrum miasta Hawr, zrekonstruowanego przez tegoż po zniszczeniach wojennych (1946–1954).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza kaplica powstała w tym miejscu w 1871. Z czasem została zastąpiona drugim kościołem w 1877. W dniu 5 września 1944 został on całkowicie zniszczony w wyniku bombardowania miasta, które zakończyło się prawie całkowitym zburzeniem Hawru. Trzecią (obecną) świątynię zaprojektował Perret, jako integralną część założenia urbanistycznego nowego Hawru.

W latach 2003–2005 przeprowadzono gruntowną restaurację kościoła. Kościół, wraz z całym zrekonstruowanym centrum Hawru, stanowi zespół architektury modernistycznej, wpisany w 2005 na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Było to jedno z najważniejszych dzieł Perreta. Architekt, nazywany ojcem żelbetu, zaproponował świątynię z tego właśnie tworzywa, na planie krzyża greckiego. Potężną, wysoką na 107 m wieżę kościoła wspierają cztery grupy poczwórnych filarów z surowego żelbetu. Wnętrze ekspresyjnie ubarwia gra światła, przenikającego przez witraże z grubego szkła. Interesującym zabiegiem jest prawie całkowita redukcja znaczenia portalu wejściowego – przypomina on wjazd do hali fabrycznej. Na budowę świątyni zużyto 700 ton stali i 50 tys. ton betonu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Église St.Joseph – vertige esthétique et spirituel, wydawnictwo Office de Tourisme du Havre, 2009.
  • Le Havre, wydawnictwo Office de Tourisme du Havre, 2009.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Józefa_w_Hawrze&oldid=74604140”