French
DeutschKodeks 0210 – Wikipedia, wolna encyklopedia
_John_6,1.jpg) Fragment tekstu J 6,1 | |
| Data powstania | VII wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer | 0210 |
| Zawartość | Ewangelia Jana 5-6 † |
| Język | |
| Rozmiary | 10 × 7 cm |
| Typ tekstu | tekst mieszany |
| Kategoria | III |
| Miejsce przechowywania | |
Kodeks 0210 (Gregory-Aland no. 0210) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VII wiek. Do naszych czasów zachowały się dwie karty kodeksu. Przechowywany jest w Berlinie.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Do dnia dzisiejszego zachowały się fragmenty dwóch kart, z tekstem Ewangelii Jana (5,44; 6,1-2.41-42)[1]. Oprócz tekst biblijnego fragment zawiera wyrocznie biblijne[2]. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 10 na 7 cm[1]. Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, w 8 linijkach w kolumnie[1][3].
Fragment stosuje paginację, na jednej z zachowanych kart widnieje numer 77[2].
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Fragment reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu[4].
W Ewangelii Jana 6,1 przekazuje rzadki wariant „Morze Tyberiadzkie” zamiast „Morze Galilejskie Tyberiadzkie”. Wariant przekazuje również kodeks 022 i niektóre rękopisy bohairskie[5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Rękopis datowany jest przez INTF na VII wiek[1][3]. Powstał w Egipcie i znaleziony został w Egipcie (Fajjum)[2].
Tekst fragmentu opublikował Otto Stegmüller w 1953[6]. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1953 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0210[7][8]. Tekst fragmentu ponownie opublikowali Ulrich Schmid, David C. Parker i W.J. Elliott w 2007.
Rękopis przechowywany jest w Staatliche Museen zu Berlin (P. 3607, 3623)[1][3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Aland i Aland 1995 ↓, s. 133.
- ↑ a b c LDAB
- ↑ a b c INTF i Cod. 0210 ↓.
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 117, 167.
- ↑ NA27 2001 ↓, s. 263.
- ↑ Stegmüller 1953 ↓, s. 13-22.
- ↑ Aland 1963 ↓, s. 10.
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 84.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001. ISBN 978-3-438-05100-4. [NA27]
- Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989, s. 123. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
- K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Wyd. 2. Berlin: Walter de Gruyter, 1963. (niem.).
- O. Stegmüller. Zu den Bibelorakeln im codex Bezae. „Biblica”. 34, s. 13-22, 1953.
- U.B. Schmid, D.C. Parker, W.J. Elliott: The Gospel according to St. John: The majuscules. Leiden: Brill, 2007, s. 133-135. ISBN 978-90-04-16313-3. [text of the codex]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- INTF: Kodeks 0210 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2014-10-21].