French
DeutschKodeks 0221 – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Strona recto oraz verso z tekstem Rz 5,16-17.19.21-6,3 | |
| Data powstania | IV wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer | 0221 |
| Zawartość | List do Rzymian 5-6 † |
| Język | |
| Rozmiary | [18 × 16 cm] |
| Typ tekstu | tekst mieszany |
| Kategoria | III |
| Miejsce przechowywania | |
Kodeks 0221 (Gregory-Aland no. 0221) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na IV wiek. Do naszych czasów zachował się jedynie fragment jednej karty kodeksu. Jest przechowywany w Wiedniu. Jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Zachował się fragment jednej karty, z tekstem Listu do Rzymian (5,16-17.19.21-6,3)[1][2]. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 18 na 16 cm[1], zachowany fragment ma rozmiary 6,1 na 6,0 cm. Pergamin ma barwę ciemno-brunatną[2].
Tekst był pisany dwiema kolumnami na stronę, po 20 linijek w kolumnie[1], około 10 liter w linijce. Litery są niewielkie, o regularnych kształtach i są charakterystyczne dla biblijnej uncjały. Litery epsilon, omikron oraz sigma mają okrągłe kształty; omega oraz phi są nadzwyczaj wielkie. Według Porterów zachodzi kilka paleograficznych podobieństw do Kodeksu Aleksandryjskiego (V wiek)[2].
Nomina sacra (imiona święte) zapisywane są skrótami. Stosuje interpunkcję, przydechy, nie ma dierezy, ani ioty adscriptum[2].
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Fragment reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu[3].
W Rz 5,17 stosuje formę βασιλευσουσι bez końcowego ν (w rekonstrukcji dokonanej przez Petera Sanza ν końcowe występuje). Wariant nie został odnotowany w 27 wydaniu Nestle-Alanda (NA27)[2], ma on jedynie znaczenie gramatyczne.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Peter Sanz był zdania, że rękopis jest starszy od Kodeksu Synajskiego (IV wiek) a młodszy od Kodeksu Watykańskiego (IV wiek). Za datą tą opowiadają się również i inni paleografowie[2]. Rękopis datowany jest przez INTF na IV wiek[1][4].
Przypuszcza się, że fragment powstał w Egipcie. Klaas Worp, z Lejdy, uważa, że został znaleziony w Fajum[5]. Porterowie są jednak ostrożniejsi i podają, że miejsce, z którego pochodzi fragment jest nieznane[2][a].
Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1953 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0221[6][7].
Transkrypcję tekstu opublikował Peter Sanz w 1946[2] oraz Porterowie w 2008 roku[8]. Odczyt Porterów w kilku miejscach różni się od odczytu Sanza[9]. Fragment był badany ponadto przez włoskiego paleografa Guglielmo Cavallo, który opublikował jego faksymile[5].
Fragment jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. Po raz pierwszy został wykorzystany w 26 wydaniu Nestle-Alanda (NA26)[10][b]. W NA27 został zaliczony do rękopisów cytowanych w pierwszej kolejności[11].
Rękopis przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 19890) w Wiedniu[1][4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Aland i Aland 1989 ↓, s. 133.
- ↑ a b c d e f g h Porter i Porter 2008 ↓, s. 205.
- ↑ Aland i Aland 1989 ↓, s. 116-117, 167.
- ↑ a b INTF i Cod. 0221 ↓.
- ↑ a b Van Haelst 0496 Nestle-Aland 0221 LDAB
- ↑ Aland 1963 ↓, s. 10.
- ↑ Aland i Aland 1989 ↓, s. 84.
- ↑ Porter i Porter 2008 ↓, s. 205-209.
- ↑ Porter i Porter 2008 ↓, s. 208.
- ↑ NA26 1991 ↓, s. 14*.
- ↑ NA27 2001 ↓, s. 60*.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: K. Aland, M. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, A. Wikgren. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991. ISBN 3-438-05100-1. [NA26]
- Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001. ISBN 978-3-438-05100-4. [NA27]
- Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
- K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Wyd. 1. Berlin: Walter de Gruyter, 1963, s. 10. (niem.).
- Stanley E. Porter, Wendy J. Porter: New Testament Greek Papyri and Parchments. Berlin – New York: Walter de Gruyter, 2008, s. 205–209. ISBN 978-3-11-020308-0. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- INTF: Kodeks 0221 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2014-09-07]. (niem.).