Konrad II (margrabia Łużyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konrad II, niem. Konrad II von Landsberg (ur. przed 13 września 1159, zm. 6 maja 1210) – margrabia Marchii Łużyckiej (Dolnych Łużyc), syn i następca margrabiego Dedona III z dynastii Wettynów.

Po śmierci ojca w 1190 został margrabią Dolnych Łużyc (niem. Niederlausitz, część Marchii Miśnieńskiej). Jeszcze przed tą datą poślubił Elżbietę, córkę księcia polskiego Mieszka III Starego, wdowę po księciu czeskim Sobiesławie II. Małżeństwo zostało zawarte celem umocnienia politycznych związków czesko-wettyńskich.

W 1209 Konrad II w porozumieniu ze swym zięciem podjął próbę zajęcia ziemi lubuskiej, która podlegała księciu wielkopolskiemu Władysławowi Laskonogiemu. Początkowo Konradowi udało się pokonać księcia Władysława i zająć Lubusz, gdzie wymordował wszystkich obrońców miasta. Zwycięstwo Konrada nie było jednak trwałe, ponieważ już po śmierci margrabiego (6 maja 1210) ziemię lubuską zajęły wojska księcia śląskiego Henryka Brodatego, sojusznika Laskonogiego.

Został pochowany w kościele ufundowanego przez ojca klasztoru Zschillen^[1].

Dziećmi Konrada II i Elżbiety byli:

• Agnieszka (ur. ?, zm. 1 stycznia 1248) – żona Henryka I z Brunszwiku (syna księcia Henryka Lwa),
• Matylda (ur. ?, zm. 1255) – żona Albrechta II, margrabiego brandenburskiego,
• Konrad (ur. ?, zm. p. 6 maja 1210).

Bitwa pod Lubuszem (1209)

• Cawley Ch, Meissen. Table of contents. Grafen von Groitzsch 1144-1210, Margrafen der Lausitz 1185-1210 (Wettin) (ang.) [w]: Mediewal Lands. A prosopography of medieval European noble and royal families (ang.), [dostęp 2012-09-25].

• Flathe H. T., Dedo (niem) [w:] NDB, ADB Deutsche Biographie (niem.), [data dostępu 2012-09-24].
• Flathe H. T., Konrad, Markgraf von Landsberg (niem) [w:] NDB, ADB Deutsche Biographie (niem.), [data dostępu 2012-09-24].
• Helbig H., Konrad (niem) [w:] NDB, ADB Deutsche Biographie (niem.), [data dostępu 2012-09-24].