French
DeutschNagroda Krytyków (Norwegia) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Nagroda za | dzieło literackie |
|---|---|
| Państwo | |
| Pierwsze rozdanie | 1950 |
Nagroda Krytyków (norw. Kritikerprisen) – norweska nagroda literacka przyznawana przez Norsk Litteraturkritikerlag (Norweski Związek Krytyków) od 1950 roku[1].
Nagroda przyznawana w czterech kategoriach. Od 1950 roku przyznawana jest norweskim publikacjom literatury pięknej (poezja i proza). W 1978 roku dodano kategorię dla literatury dla dzieci i młodzieży, w 1994 kategorię dla krytyka roku, w 2003 kategorię dla literackich tłumaczeń, a w 2012 kategorię dla literatury faktu[1].
Laureaci
[edytuj | edytuj kod]Nagroda dla najlepszej książki roku
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Imię zwycięzcy | Tytuł oryginalny | Wydanie polskie |
|---|---|---|---|
| 2022 | Brynjulf Jung Tjønn | Kvit, norsk mann | |
| 2021 | Jon Fosse | Eit nytt namn, Septologien VI-VII[2] | |
| 2020 | Karoline Brændjord | Jeg vil vågne til verden[3] | |
| 2019 | Matias Faldbakken | Vi er fem | |
| 2018 | Mona Høvring | Fordi Venus passerte en alpefiol den dagen jeg blei født | |
| 2017 | Cecilie Løveid | Vandreutstillinger | |
| 2016 | Vigdis Hjorth | Arv og miljø | Spadek |
| 2015 | Inger Elisabeth Hansen | Å resirkulere lengselen, avrenning foregår | |
| 2014 | Ingvild Hedemann Rishøi | Vinternoveller | |
| 2013 | Øyvind Rimbereid | Orgelsjøen | |
| 2012 | Vigdis Hjorth | Leve posthornet! | |
| 2011 | Merethe Lindstrøm | Dager i stillhetens historie | |
| 2010 | Beate Grimsrud | En dåre fri | |
| 2009 | Tomas Espedal | Imot kunsten (notatbøkene) | |
| 2008 | Per Petterson | Jeg forbanner tidens elv | Przeklinam rzekę czasu |
| 2007 | Carl Frode Tiller | Innsirkling | Osaczenie |
| 2006 | Kjartan Fløgstad | Grand Manila Gjøre godt | |
| 2005 | Thure Erik Lund | Uranophilia | |
| 2004 | Øyvind Rimbereid | Solaris korrigert | |
| 2003 | Per Petterson | Ut og stjæle hester | Kradnąc konie |
| 2002 | Merete Morken Andersen | Hav av tid | |
| 2001 | Ragnar Hovland | Ei vinterreise | |
| 2000 | Jonny Halberg | Flommen | |
| 1999 | Dag Solstad | T. Singer | |
| 1998 | Karl Ove Knausgård | Ute av verden | |
| 1997 | Hans Herbjørnsrud | Blinddøra | |
| 1996 | Bergljot Hobæk Haff | Skammen | |
| 1995 | Lars Amund Vaage | Rubato | Rubato |
| 1994 | Torgeir Schjerven | Omvei til Venus | |
| 1993 | Øystein Lønn | Thranes metode og andre noveller | |
| 1992 | Dag Solstad | Ellevte roman, bok atten | |
| 1991 | Kjell Askildsen | Et stort øde landskap | |
| 1990 | Paal-Helge Haugen | Meditasjonar over Georges de La Tour | |
| 1989 | Roy Jacobsen | Det kan komme noen | |
| 1988 | Lars Saabye Christensen | Herman | Herman |
| 1987 | Odd Kvaal Pedersen | Narren og hans mester | |
| 1986 | Carl Fredrik Engelstad | De levendes land | |
| 1985 | Tor Åge Bringsværd | Gobi – barndommens måne | |
| 1984 | Jan Kjærstad | Homo Falsus | |
| 1983 | Kjell Askildsen | Thomas Fs siste nedtegnelser til almenheten | Tomasza F. ostatnie zapiski dla ludności |
| 1982 | Åge Rønning | Kolbes reise | |
| 1981 | Herbjørg Wassmo | Huset med den blinde glassveranda | Dom ze ślepą werandą |
| 1980 | Kjartan Fløgstad | Fyr og Flamme | |
| 1979 | Bjørg Vik | En håndfull lengsel | |
| 1978 | Odd Eidem | Cruise | |
| 1977 | Carl Fredrik Engelstad | Størst blant dem | |
| 1976 | Rolf Sagen | Mørkets gjerninger | |
| 1975 | Sigbjørn Hølmebakk | Karjolsteinen | |
| 1974 | Edvard Hoem | Kjærleikens ferjereiser | |
| 1973 | Jens Bjørneboe | Stillheten | |
| 1972 | Paal Brekke | Aftenen er stille | |
| 1971 | Gunvor Hofmo | Gjest på jorden | |
| 1970 | Hans Børli | Isfuglen | |
| 1969 | Dag Solstad | Irr! Grønt! | Patynozielone! |
| 1968 | Finn Alnæs | Gemini | |
| 1967 | Astrid Tollefsen | Hendelser | |
| 1966 | Peter R. Holm | Befrielser | |
| 1965 | Alfred Hauge | Romantrilogien om Cleng Peerson | |
| 1964 | Astrid Hjertenæs Andersen | Frokost i det grønne | |
| 1963 | Stein Mehren | Mot en verden av lys | |
| 1962 | Bergljot Hobæk Haff | Bålet | |
| 1961 | Olav H. Hauge | På ørnetuva | |
| 1960 | Rolf Jacobsen | Brev til lyset | |
| 1959 | Gunnar Bull Gundersen | Martin | |
| 1958 | Harald Sverdrup | Sankt Elms ild | |
| 1957 | Emil Boyson | Gjenkjennelse | |
| 1956 | Tor Jonsson | Dikt i samling | |
| 1955 | Johan Borgen | Lillelord | Mały lord |
| 1954 | Kåre Holt | Mennesker ved en grense | |
| 1953 | Egil Rasmussen | Sonjas hjerte | |
| 1952 | Ragnvald Skrede | I open båt på havet | |
| 1951 | Sigurd Evensmo | trylogia Grenseland (1947), Flaggermusene (1949) i Hjemover (1951) | |
| 1950 | Torborg Nedreaas | Trylleglasset[1] |
Nagroda dla najlepszej książki dla dzieci i młodzieży
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Imię zwycięzcy | Tytuł oryginalny | Wydanie polskie |
|---|---|---|---|
| 2022 | Julia Kahrs | Familien Brattbakk | |
| 2021 | Hilde Hodnefjeld | Uppsa[2] | |
| 2020 | Ole Kristian Løyning | Min venn, Piraten[4] | |
| 2019 | Tyra Teodora Tronstad | Flaggermusmusikk | |
| 2018 | Kaia Linnea Dahle Nyhus | Verden sa ja | |
| 2017 | Magnhild Winsnes | Hysj | |
| 2016 | Tyra Teodora Tronstad | Mørket kommer innenfra | |
| 2015 | Øyvind Torseter | Mulegutten | |
| 2014 | Gro Dahle i Svein Nyhus | Akvarium | |
| 2013 | Gyrid Axe Øvsteng i Per Ragnar Møkleby | Førstemamma på Mars | |
| 2012 | Kari Stai | Jacob og Neikob. Tjuven slår tilbake | |
| 2011 | Karin Kinge Lindboe | Etterpå varer så lenge | |
| 2010 | Jo Nesbø | Doktor Proktor og verdens undergang. Kanskje | Doktor Proktor i koniec świata. Być może. |
| 2009 | Maria Parr | Tonje Glimmerdal | Tonja z Glimmerdalen |
| 2008 | Bjørn Sortland | Alle har eit sultent hjerte | |
| 2007 | Fam Ekman | Kall meg onkel Alf | |
| 2006 | Ragnar Hovland | Fredlaus | |
| 2005 | Marianne Havdal | Når traktoren kjem ut er det vår | |
| 2004 | Arnfinn Kolerud | Den som ikkje har gøymt seg no | |
| 2003 | Oskar Stein Bjørlykke | Kom til dammen! | |
| 2002 | Hilde Hagerup | Løvetannsang | |
| 2001 | Rune Belsvik | Verdas mest forelska par | |
| 2000 | Anne Grete Hollup | Engel | |
| 1999 | Erna Osland | Salamanderryttaren | |
| 1998 | Erlend Loe | Kurt – Quo vadis? | |
| 1997 | Rønnaug Kleiva | Ikkje gløym å klappe katten | |
| 1996 | Rune Belsvik | Dustefjerten og den store vårdagen | |
| 1995 | Mette Newth | Det mørke lyset | |
| 1994 | Unni Lindell | Sugemerket | |
| 1993 | Laila Stien | Å plukke en smørblomst | |
| 1992 | Arne Berggren | Stillemannen – historien om et drap | |
| 1991 | Helge Gunerius Eriksen | Finn Inga! | |
| 1990 | Jostein Gaarder | Kabalmysteriet | Przepowiednia Dżokera |
| 1989 | Klaus Hagerup | Landet der tiden var borte | |
| 1988 | Mathis Mathisen | Ismael | |
| 1987 | Arne Ruset | Aldri aleine | |
| 1986 | Tor Fretheim | Englene stanser ved Eventyrbrua | |
| 1985 | Mette i Philip Newth | Soldreperen | |
| 1984 | Vigdis Hjorth | Jørgen + Anne = sant | |
| 1983 | Johan Fredrik Grøgaard | Jeg, Wilhelm, 13 år | |
| 1982 | Per Knutsen | Gull og Sølv | |
| 1981 | Arnljot Eggen | Den lange streiken | |
| 1980 | Torill Thorstad Hauger | Det kom et skip til Bjørgvin i 1349 | |
| 1979 | Tormod Haugen | Joakim | |
| 1978 | Einar Økland | Sikk Sakk[1] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Litteraturkritikerprisen [online], Store norske leksikon, 22 kwietnia 2019 [dostęp 2019-08-10] (norw.).
- ↑ a b Jon Fosse fikk kritikerprisen: – Den henger høyt [online], Nettavisen, 3 marca 2022 [dostęp 2022-12-16] (norw.).
- ↑ Kritikerprisen for beste voksenbok 2020 [online], Kritikerlaget [dostęp 2021-06-27] (norw. bokmål).
- ↑ Kritikerprisen for beste barne- og ungdomsbok 2020 [online], Kritikerlaget [dostęp 2021-06-27] (norw. bokmål).