Krzemionki Podgórskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wzgórze Lasoty podczas obchodów święta Rękawki widziane z Kopca Krakusa. W tle centrum Krakowa.
Widok na Kraków z Krzemionek Podgórskich – litografia z ok. 1850 r.

Krzemionki Podgórskie (pot. Krzemionki) – wzgórza zrębowe Pomostu Krakowskiego w południowej części Krakowa, na południe od Wisły, na terenie dawnej miejscowości Podgórze. Zajmują obszar ok. 2,5 km², a najwyższy punkt znajduje się na wysokości 269,3 m n.p.m.[1]

Krzemionki składają się z trzech pagórów, które obecnie przecięte są głównym ciągiem komunikacyjnym – Aleją Powstańców Śląskich i linią kolejową. Można przez nie przejść tylko jednym wiaduktem[2]. Przez geologów opisywane są jako jeden z siedmiu zrębów Krakowa. Dawniej z Wawelu dobrze widoczna była ich morfologiczna krawędź i skalne wychodnie, obecnie częściowo przesłania ją gęsta zabudowa. Zbudowane są z wapieni pochodzących z jury późnej (oksfordu). W wapieniach tych licznie występują krzemienie i stąd pochodzi ich nazwa. Znaleziska archeologiczne wskazują, że krzemienie do produkcji narzędzi ludzie w tych okolicach wydobywali już od środkowego paleolitu. Od średniowiecza natomiast w wielu miejscach Krakowa wydobywano wapienie do celów budowlanych. Krzemionki były jednym z głównych ośrodków tego wydobycia. Kamienie eksploatowano tutaj w kilku kamieniołomach, dawniej zwanych łomami. Były to: Kamieniołom pod św. Benedyktem, Szkoła Twardowskiego, Łom Redemptorystów, Liban, Kamieniołom Miejski, Bonarka, kamieniołom przy Rynku Podgórskim i kamieniołomy obozu Plaszow. Ostatni z kamieniołomów zamknięto w 1986 r.[3]

Znajdują się tu m.in.:

Widok na Krzemionki z Kopca Krakusa
Widok na Krzemionki z Kopca Krakusa

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Antoni Henryk Stachowski (red.), Elżbieta Adamczyk, Encyklopedia Krakowa, PWN, 2000, ISBN 83-01-13325-2
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-07-02].
  3. Jerzy Górecki, Edyta Sermet, Kamieniołomy Krakowa – dziedzictwo niedocenione [online] [dostęp 2019-10-05].