French
DeutschKrzysztof Jacek Hinz – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Ambasador RP w Brazylii | |
| Okres | od 2001 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Wenezueli | |
| Okres | od 27 października 2007 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   | |
Krzysztof Jacek Hinz (ur. 1 grudnia 1955 w Warszawie[1]) – polski dyplomata, dziennikarz, iberysta i tłumacz. Od 2007 do 2012 ambasador RP w Wenezueli, w latach 2001–2005 ambasador RP w Brazylii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent klasy o profilu matematyczno-fizycznym w XVII Liceum Ogólnokształcącym im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Warszawie (1970–1974)[2]. W 1980 ukończył studia na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując magisterium w dziedzinie iberystyki[1].
W latach 1983–1997 pracował dla Polskiej Agencji Prasowej w Warszawie, Hawanie i mieście Meksyk. Współpracował z „Gazetą Wyborczą”, „Wprost”, „Polityką”, Radiem Wolna Europa i z Radiem Zet[3], a także z meksykańską telewizją „Televisa”. Był szefem działu zagranicznego meksykańskiego miesięcznika „GenteSur” (1995–1996); publikował w prasie meksykańskiej i kolumbijskiej[1].
W latach 1998–2001 był radcą ambasady RP w Hawanie[1]. W 2001 wyjechał jako ambasador do Brasílii[4]. Po powrocie do kraju w 2005[5] objął stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu Ameryki w MSZ[6]. W latach 2007–2012 był ambasadorem RP w Wenezueli[7] z dodatkowymi akredytacjami na Grenadzie, Jamajce, w Surinamie[8], Barbadosie, Gujanie, na Saint Vincent i Grenadynach[9] oraz na Trynidad i Tobago[10] i na Dominice, gdzie był pierwszym ambasadorem RP po nawiązaniu stosunków dyplomatycznych z tym krajem[11]. Po powrocie do kraju pracował w Departamencie Współpracy Rozwojowej MSZ, a od września 2014 jako radca-minister w Departamencie Ameryki. W 2021 przeszedł na emeryturę[12].
Posługuje się hiszpańskim, portugalskim, angielskim, francuskim i rosyjskim[13].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Tłumaczenie z j. hiszpańskiego: Filozofia dziejów amerykańskich, Leopoldo Zea, wydawnictwo CESLA, Warszawa 1993, ISBN 83-85620-15-X.
- Literatura faktu: Kuba. Syndrom wyspy – wydawnictwo Dowody na Istnienie, Warszawa 2016, ISBN 978-83-943118-7-2
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Wielki Orderu Rio Branco (Brazylia 2002)
- Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (Brazylia 2005)[14][13]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2022)[15]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 3699/III z 16 stycznia 2001 r.
- ↑ XVII LO : Poznaj Frycza : Historia : Nauczyciele – frycz.edu.pl
- ↑ Krzysztof Jacek Hinz | Instytut Reportażu [online], instytutr.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-20] (pol.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 maja 2001 r. nr Z. 110-34-2001 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej. (M.P. z 2001 r. nr 17, poz. 279).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 czerwca 2005 r. nr Z. 110-22-2005 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 36, poz. 488).
- ↑ Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2006, s. 370; Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2007, s. 394; Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 2195/V z 4 lipca 2007 r.
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 września 2007 r. nr 110-58- 2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2007 r. nr 74, poz. 788).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 września 2007 r. nr 110-59- 2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2007 r. nr 74, poz. 789).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 października 2007 r. nr 110-70-2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2007 r. nr 82, poz. 866).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 lipca 2008 r. nr 110-12-2008 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 53, poz. 473).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 listopada 2011 r. nr 110-33-2011 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 104, poz. 1052).
- ↑ Dorota Wysocka-Schnepf, "Ludzie znikąd. Próbują w MSZ wypełnić oczekiwania Nowogrodzkiej". Były ambasador ujawnia [online], wyborcza.pl, 16 listopada 2021 [dostęp 2021-11-16].
- ↑ a b Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 2195/V z 4 lipca 2007 r.
- ↑ DECRETO S/Nº, DE 30/08/2005 – DOU 31/08/2005. [dostęp 2017-03-09].
- ↑ Odznaczenia członków służby zagranicznej [online], Ministerstwo Spraw Zagranicznych – Portal Gov.pl, 17 listopada 2022 [dostęp 2022-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-19].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ambasadorowie. Czego nie powie ci królowa – Łukasz Walewski, Marcin Pośpiech, Wydawnictwo: Sine Qua Non, Kraków 2016, ISBN 978-83-7924-707-3