Kuflik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kuflik
	; Callistemon rigidus
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mirtowce
Rodzina	mirtowate
Rodzaj	kuflik
	Nazwa systematyczna
	Callistemon R. Br.; Flinders, Voyage Terra Austr. 2(App. 3): 547. 18 Jul-10 Aug 1814; Gen. Rem. 15. 1814
	Typ nomenklatoryczny
	C. rigidus R. Brown
	Zasięg
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kuflik, kalistemon (Callistemon) – rodzaj roślin z rodziny mirtowatych, w niektórych ujęciach taksonomicznych włączany do rodzaju melaleuka Melaleuca. W tradycyjnym ujęciu obejmuje ok. 30 gatunków występujących w Australii. Rosną one w miejscach skalistych i piaszczystych, suchych i wzdłuż strumieni, często też na wybrzeżu. Kwiaty zapylane są głównie przez ptaki, a nasiona uwalniane są z twardych, zdrewniałych torebek zwykle po działaniu ognia^[4].

Rośliny te uprawiane są w innych częściach świata jako ozdobne^[4].

Morfologia

Pokrój: Krzewy i drzewa do 6 m wysokości, często z korą papierzastą^[4]. Wiele gatunków ma „płaczący” pokrój^[5].
Liście: Zimozielone, skrętoległe, pojedyncze, zwykle niewielkie, lancetowate, często aromatyczne^[4].
Kwiaty: Skupione na pędach tuż pod tegorocznymi przyrostami (oś kłosopodobnego kwiatostanu kontynuuje wzrost wegetatywny). Kielich u dołu kubeczkowaty lub dzwonkowaty, powstaje ze zrośniętych pięciu działek, o końcach wolnych, równej długości. Płatki korony w liczbie 5, są drobne i zaokrąglone. Pręciki są najbardziej widocznym elementem kwiatu – są liczne, okazałe (znacznie dłuższe od okwiatu) i barwne – zwykle czerwone, rzadziej różowe, białe i zielone. Dolna zalążnia tworzona jest przez trzy lub cztery owocolistki zawierające liczne zalążki, zwieńczona pojedynczą, długą szyjką słupka, podobnej długości jak pręciki^[4].
Owoce: Drewniejące, twarde torebki, często uwalniające nasiona dopiero pod wpływem działania ognia^[4].

Systematyka

Pozycja systematyczna

Rodzaj z plemienia Melaleuceae, podrodziny Myrtoideae, rodziny mirtowatych (Myrtaceae)^[6]. Rodzaj w tradycyjnym ujęciu okazał się być rozdzielony na dwie grupy gatunków zagnieżdżonych w obrębie dwóch z trzech kladów rodzaju melaleuka Melaleuca (podobnie zagnieżdżone w tym rodzaju okazały się inne rodzaje z plemienia Melaleuceae). W efekcie gatunki tu zaliczane przeniesione zostały do rodzaju melaleuka^[7]. Takie rozwiązanie zostało przyjęte w różnych bazach danych taksonomicznych i przez wielu autorów^[8]^[2]^[9]. Pogląd nie jest jednak akceptowany powszechnie, wskazywany jest m.in. problem z morfologicznym zdefiniowaniem tak szeroko ujmowanego rodzaju melaleuka^[10]. Proponowane jest utrzymanie potwierdzonego jako takson monofiletyczny rodzaju kuflik Callistemon w odniesieniu do grupy gatunków australijskich^[10].

Wykaz gatunków^[11]

Callistemon acuminatus Cheel
Callistemon brachyandrus Lindl.
Callistemon chisholmii Cheel
Callistemon citrinus (Curtis) Skeels – kuflik cytrynowy
Callistemon coccineus F.Muell.
Callistemon comboynensis Cheel
Callistemon flavovirens (Cheel) Cheel
Callistemon formosus S.T.Blake
Callistemon forresterae Molyneux
Callistemon genofluvialis Molyneux
Callistemon kenmorrisonii Molyneux
Callistemon lanceolatus (Sm.) Sweet
Callistemon linearifolius (Link) DC.
Callistemon linearis (Schrad. & J.C.Wendl.) Colv. ex Sweet
Callistemon macropunctatus (Dum.Cours.) Court
Callistemon montanus C.T.White ex S.T.Blake
Callistemon nyallingensis Molyneux
Callistemon pachyphyllus Cheel
Callistemon pallidus (Bonpl.) DC.
Callistemon pauciflorus R.D.Spencer & Lumley
Callistemon pearsonii R.D.Spencer & Lumley
Callistemon phoeniceus Lindl.
Callistemon pinifolius (J.C.Wendl.) Sweet
Callistemon pityoides F.Muell.
Callistemon polandii F.M.Bailey
Callistemon pungens Lumley & R.D.Spencer
Callistemon recurvus R.D.Spencer & Lumley
Callistemon rigidus R.Br.
Callistemon salignus (Sm.) Colv. ex Sweet – kuflik wierzbowaty
Callistemon shiressii Blakely
Callistemon sieberi DC.
Callistemon speciosus (Sims) Sweet
Callistemon subulatus Cheel
Callistemon teretifolius F.Muell.
Callistemon viminalis (Sol. ex Gaertn.) G.Don
Callistemon viridiflorus (Sieber ex Sims) Sweet
Callistemon wimmerensis Marriott & G.W.Carr

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ ^a ^b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-17] (ang.).
↑ Callistemon. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-01-23].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 318. ISBN 0-333-73003-8.
↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
↑ Genus Callistemon R. Br.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-01-23].
↑ Robert D. Edwards, Lyn A. Craven, Michael D. Crisp, Lyn G. Cook. Melaleuca revisited: cpDNA and morphological data confirm that Melaleuca L. (Myrtaceae) is not monophyletic. „Taxon”. 59, 3, s. 744-754, 2010. DOI: 10.1002/tax.593007.
↑ Callistemon R.Br.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-01-23].
↑ David J.D.J. Mabberley David J.D.J., Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 572, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
↑ ^a ^b Frank Udovicic, Roger Spencer. New combinations in Callistemon (Myrtaceae). „Muelleria”. 30, 1, s. 23–25, 2012.
↑ Callistemon. The Plant List. [dostęp 2016-09-19]. (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-17] (ang.).

[ing-3] Callistemon. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-01-23].

[philips-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 318. ISBN 0-333-73003-8.

[E-5] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[grin-6] Genus Callistemon R. Br.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-01-23].

[edwards-7] Robert D. Edwards, Lyn A. Craven, Michael D. Crisp, Lyn G. Cook. Melaleuca revisited: cpDNA and morphological data confirm that Melaleuca L. (Myrtaceae) is not monophyletic. „Taxon”. 59, 3, s. 744-754, 2010. DOI: 10.1002/tax.593007.

[powo-8] Callistemon R.Br.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-01-23].

[mabb-9] David J.D.J. Mabberley David J.D.J., Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 572, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .

[udo-10] Frank Udovicic, Roger Spencer. New combinations in Callistemon (Myrtaceae). „Muelleria”. 30, 1, s. 23–25, 2012.

[11] Callistemon. The Plant List. [dostęp 2016-09-19]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]